Elektrische vrienden
-
Laatst hoorde ik op de radio een jaren ’80 hitje van
Gary Numan en zijn Tubeway Army,
uit de tijd van de New Wave en elektro-pop.
Ik heb hier trouwens een verzamel ceedeetje van hem liggen.
-
In dat nummer stelt Gary een heel vreemde vraag:
‘Are friends electric?’ ofte ‘Zijn vrienden elektrisch?’
Bij het horen van deze kwellende vraag, die ik nooit goed begrepen heb,
kwamen mijn hersencellen met een verrassend antwoord voor de dag:
‘Ja, mijn vrienden zijn elektrisch!’
-
Had Numan al een vermoeden van de huidige wereld van
Facebookers, Twitters en webloggers?
Want ja, uiteindelijk maakt de hedendaagse mens heel wat vrienden
via een elektrisch apparaat, wat een pc uiteindelijk is.
-
Na het opzoeken van de songtekst ontdekte ik wel
dat hij het eigenlijk meer had over het aan en uit gaan van vriendschap
zoals een elektrische lamp aan en uit gaat.
Niettemin noem ik jullie vandaag heel graag
mijn elektrische vrienden
en hoop ik dat jullie lampjes nog een tijdje mogen blijven branden.
-
Met enkele fragmenten uit de songtekst
heb ik dit kleine gedichtje gemaakt:
-
Het licht gaat nu uit
En ik vraag me af wat ik hier doe, alleen in deze donkere kamer
In gedachten hoor ik iemand op de deur kloppen
En voor een ogenblik zie ik je in mijn verbeelding
-
Nee, ik ben alleen
Nu kan ik mijmeren over kleine zaken,
over al die onbelangrijke onderwerpen
en over dingen die ik gewoon niet begrijp.
-
Het is een vraag die ik liever niet stel,
maar zijn vrienden elektrisch?
Jouw lamp doofde uit
en nu heb ik niemand om van te houden.
-
Mocht je het nummer niet kennen, surf dan eens naar hier
-