zaterdag 27 juni 2009

De Verborgen Schat
-
Waarom is het zoeken naar een schat zo'n geliefd thema
in talloze films, strips, boeken en spelletjes?

Een onbestemd vermoeden
dat er ergens een schat ligt te wachten
en de drang om daarnaar op zoek te gaan,
lijkt wel universeel.
-
Is een onbewust verlangen naar 'meer'
(meer dan wat de dagelijkse sleur heeft te bieden),
de onderliggende oorsprong van
die verhalen over schatzoekers?
-
Eigenlijk zoeken we allemaal naar dé schat
en afhankelijk van onze situatie en ons karakter
doen we dat op diverse manieren:
--
Soms gaan we het héél ver zoeken
en schuwen daarbij geen risico's.
Dikwijls zoeken we het dichter bij huis
in onze eigen leefwereld,
samen met onze levensgezellen.
Misschien hopen we dat iemand ons de schat brengt
of blijven we in de buurt van diegenen waarvan
we vermoeden dat ze hem weten liggen.
Anderen menen dat het geluk
in kleine hoekjes ligt te wachten.
-
In veel verhalen wordt de schat niet gevonden,
of is hij spoorloos verdwenen.
Soms is hij heel dichtbij.
Misschien wordt hij toch gevonden
tot blijkt dat niet alles goud is wat blinkt.
Of hij totaal niet is wat er van verwacht werd.
Zo is het ook voor ons, mensen.
-
Zoeken we niet op verkeerde plaatsen,
weten we wel WAT we zoeken?
Misschien ligt hij gewoon voor het grijpen,
maar zijn we er blind voor?
-
Of ligt de échte schat in onszelf...
en dragen we hem al de hele tijd met ons mee:
het 'Leven' zelf..?
-
foto bovenaan: onze kater Rambo graaft ook naar zijn schat (c wim)

woensdag 24 juni 2009

Composities in zwart en wit
-
-
De kracht, voortkomend uit de combinatie van de twee 'kleuren' zwart en wit, heeft me altijd al weten te boeien. Eigenlijk zijn het geen kleuren: zwart is de afwezigheid van kleuren, wit is de som van alle kleuren samen.
-
-
Het éne tekent het beeld op het andere (zoals ze ook deze tekst vormen). Zonder elkaar zijn ze enkel begrippen, namen voor zien en niet zien, voor licht en donker.
-
-
Nu ik hier in het gezelschap vertoef van een aantal zwart-witte huisdieren, heb ik kansen in overvloed om de wisselwerking van deze twee kleuren gade te slaan. En om te proberen dit op beeld vast te leggen. Enkele van de resultaten zie je hier.
-
Het doet me ook denken aan 'yin en yang', symbool van de twee tegengestelde elementen van het universum. Deze elementen staan niet tégenover elkaar maar vormen een dynamisch proces: een constant overgaan van het ene in het andere. Yin (zwart) is de veroorzaker van yang (wit) en omgekeerd. Ze houden elkaar in stand.
--
Maar ik hou niet van 'zwart-wit' denken. Net zoals in 'yin en yang' is nooit iets helemaal zwart of wit. Altijd is het tegengestelde aspect aanwezig. In elke mening, gedachte of gebeurtenis zoek ik ook de 'andere kant'.
Dus als besluit van dit zwart-wit berichtje moet ik bekennen zelf eerder gekenmerkt te worden door
grijs.
-

zondag 21 juni 2009

Ontnuchterend
-
Zondagmorgen. Vrouwtje heeft weekenddienst, zoon slaapt uit.
Ik zit nog slaperig aan de ontbijttafel en staar naar de tuin.
Die zit wel al vol (katte)leven.
Hier binnen is het heerlijk stil en rustig.
Ik neem een slok hete koffie, dat doet deugd.
Weer kijk ik naar de tuin, maar ditmaal staar ik niet meer.
Onze poes springt van de schutting op het terras.
Maar er is meer dan alleen maar poes,
er is ook vogel, tussen de tanden van poes.
Een laatste fladderend teken van leven, wordt vakkundig de nek omgedaan.
Vier kittens stormen er naar toe. Poes kijkt trots toe.
Ik kijk toe. Mijn rustige zondagmorgen wordt verscheurd.
Veertjes dwarrelen in het rond.
Eéntje sleurt de buit onder de plantenbak, de anderen spelen ramptoerist.
Mijn kop koffie is ondertussen onaangeroerd gebleven.
Uiteindelijk verliezen al die zwart-witte monsters hun interesse in de prooi.
Ik laat mijn koffie in de steek en ga met een diepe zucht naar buiten.
Borstel en vuilblik helpen me de plaats delict te ontruimen.
Daarna zet ik kattenbakjes met geprepareerd gevogelte klaar.
Zo kunnen ze op een iets beschaafdere manier hun bloeddorst stillen.
Met een diepe zucht ga ik terug naar binnen.
Mijn koffie is lauw.
Een hemelse ochtend werd aardse realiteit.
-

zaterdag 20 juni 2009

Waar is de studie tijd?
-
-
De zomervakantie is weer in zicht. Reisje, uitstapjes, genieten in de tuin.
Maar voor het zover is, moeten we eerst nog enkele zware weken doorspartelen.
Proefwerken, of examens, zoals je wilt.
Lastige tijden voor de student, maar ook voor thuis zijnde gezinsleden.
Ingehuurd als quiz-master moet ik de opgedane kennis testen.
En daar duikt een ander probleem op. De student heeft de leeftijd bereikt waarop hij eigenlijk mij de les kan spellen.
Ik heb het moeilijk om me weer in te leven in die schoolmaterie: elektronen, subjonctif, present perfect, ongelijkheden, neuronen, triceps, output van landbouwsystemen,... zo kan ik nog een tijdje doorgaan maar ik heb er mijn buik al vol van.
Gelukkig scheen het zonnetje en kon het aangename aan het onaangename gekoppeld worden. Een koffietje vergezeld van zijn koekje, fleurden onze welverdiende pauze op.
-
Waar is de tijd dat ik, op dezelfde leeftijd als mijn zoon nu, ook buiten studeerde. Buiten lukte dat vaak beter dan binnen. Bij mooi weer buiten studeren, was zelfs een beetje leuk.
Ik was een 'zonneklopper' - nog steeds MOET ik buiten als ik zie hoe de zonnestralen mijn tuin opvrolijken. De zware studie-opdracht werd (letterlijk en figuurlijk) verlicht door de zon.
Of de resultaten daardoor beter waren, weet ik niet meer.
Belangrijker is, dat als ik terugdenk aan mijn examentijd, dit beeld in mijn gedachten opduikt:
een tafeltje tussen het groen, boeken, kladpapier, alles hel verlicht; de zonnewarmte op mijn huid voelt zalig; ik denk, noteer, onthoud, het vlot goed; ik voel me goed, ben zeker van mezelf, zelfs gelukkig.
-
Hemels toch als dit een herinnering is aan 'blokken'?
-

woensdag 17 juni 2009

Vier-kanten
van ons tuintje


Rust. Ontspanning. Genot.
Schoonheid. Vreugde. Gezelligheid.
Geuren. Kleuren. Harmonie.
Energie. Licht. Leven.
Mijn tuin schenkt het me allemaal.


-Mijn tuin is als het ware een reservoir
van waaruit ik mijn tekorten kan aanvullen.
<
Voel ik me lusteloos, dan kan ik er energie tanken.
Voel ik duisternis opkomen, dan zoek ik er licht en kleur.
Voelt de wereld killig, dan vind ik daar warmte.
<
Ben ik somber gestemd, dan zoek ik er vreugde.
Zijn mijn gedachten chaotisch, dan vinden ze er harmonie.
Is de dag 'n beetje doelloos, dan wordt het daar gezellig.
<
Als ik gespannen ben, dan word ik er overspoeld door rust.
Als ik teveel in de wolken leef, dan kom ik er terug op aarde.
Als de wereld lelijk lijkt, dan geniet ik daar van schoonheid.
<
Ik word er terug 'heel'.
-

zaterdag 13 juni 2009

Niets, dan dank


Hier zit ik dan weer. Een leeg tekstvak kijkt me vragend aan. Letters liggen te wachten om ingetikt te worden. Woorden blijven gevangen in grijze cellen. Wat nu?

Ik zal het niet hebben over de vrouw die de RAMPVLUCHT uit Brazilië op het nippertje miste, maar tijdens de autorit van de luchthaven naar huis, toch verongelukte. Over het 'verborgen pad' heb ik het al gehad.
Over VERKIEZINGEN, regeringsvormingen, compromissen, beloftes wil ik ook niet schrijven. Daar worden al zoveel woorden aan vuil gemaakt. En de waarde van woorden kwam hier ook reeds ter sprake.
Over LOTTO-WINNAARS die in kranten aan ons voorgesteld werden en, nu blijkt, helemaal geen winnaars zijn, daar zwijg ik ook liever over. Over illusies gesproken...
De voetbalcompetitie is afgelopen, daarover is alles gezegd wat er te zeggen viel. Evenmin wil ik iets kwijt over MEGA transfersommen voor een voetballende medemens genaamd RONALDO, die vereerd wordt als superman.
Alsof hij rechtstreeks uit een griezelfilm is gestapt, zit PHIL SPECTOR - ooit superman in de muziekbusiness en uitvinder van 'the wall of sound' - nu veilig achter een andere 'wall'. Daar kan ik ook niets meer mee.
Misschien kan ik vermelden dat volgens wetenschappers HOUSTON groot gevaar loopt. Een gigantische koepel over de stad moet de op drie na grootste stad van Amerika van de ondergang redden. Oorzaak zijn de orkanen, hitte en andere natuurrampen als gevolg van de opwarming van de aarde. Maar ook dat thema is reeds aan bod gekomen. Te veel van dat maakt mensen bang. Straks wil niemand mij hier nog bezoeken, dus ook maar liever niet.
Ik wil jullie graag vertellen over mijn katten, maar zij spinnen zelf hun verhaal al op hun eigen blog. Dat heeft dus ook geen zin.

Aha, dit lege vak is toch redelijk vol geraakt.
Al is het dan niets-zeggend.
Om dit stukje vol-ledig te maken, wil ik dit nog even kwijt:

Aan de mensen die even de tijd nemen (genomen hebben - zullen nemen) om te reageren op mijn moeizaam geproduceerde woorden, zeg ik nu welgemeend

DANK!

Na 10 blogweken heb ik kunnen ervaren hoe deugddoend een toffe reactie kan zijn... en dat ik het zelf - shame on me - te weinig doe (te weinig gedaan heb - méér zal doen). Jullie horen dus nog van mij.

-

woensdag 10 juni 2009

De Grote Uitdaging

-
'20% van de wereldbevolking verbruikt 80% van de reserves van onze planeet... elke dag sterven er ongeveer 5000 mensen door het drinken van vervuild water....... 1 miljard mensen beschikt over geen drinkwater... bijna 1 miljard mensen is aan het verhongeren... elk jaar verdwijnen er 13 miljoen hectaren bos... de soorten sterven duizend maal sneller uit dan aan het natuurlijke tempo... driekwart van de visgronden zijn uitgeput, verminderd of gevaarlijk aan het afnemen... de ijskap is in 40 jaar tijd 40% dunner geworden... tegen 2050 zouden er 200 miljoen klimaatvluchtelingen kunnen zijn...'
-
Is dit de achtergrond waartegen zich een grootschalige Hollywood-productie afspeelt? Een spannende science-fiction thriller? De beschrijving van de apocalyps?
Nee, schrik niet maar dit is !NU! r-e-a-l-i-t-e-i-t.
-
Deze gegevens worden vermeld in de documentaire film 'Home'
van Yann Arthus-Bertrand, die afgelopen weekend op een groot aantal TV-zenders werd uitgezonden. Anderhalf uur worden we meegenomen op reis naar onze planeet. Maar vooral zien we hoe wij haar schoonheid en het leven er op aantasten. Aan het eind van de film wordt er een opsomming gegeven van wat er allemaal mis is, maar gelukkig is er ook een optimistisch geluid te horen: er is wat aan te doen en er gebeurt wat. Nu kan het nog, maar we hebben maar 10 jaar de tijd meer om het tij te keren.
Waarop wachten we nog?
-
Overdreven? Propaganda? Sensatie? Doemdenken?
Ik denk het niet. De film is op wetenschappelijke feiten gebaseerd. Natuurlijk probeert deze film ons wakker te schudden. En om mensen wakker te schudden moet het er dramatisch uitzien. Maar zelfs al is het nog maar half zo erg als wordt voorgesteld, dan nog is het rampzalig.
-
Wat kunnen we doen?
r We kunnen ons hoofd in het zand steken en verdergaan alsof er niets aan de hand is. Dat is typisch menselijk: we zullen wel reageren als het zover is - of maatregelen nemen als het te laat is.
r We kunnen fatalistisch zijn: beschavingen komen, beschavingen verdwijnen, dat is altijd al zo geweest, nu is het onze beurt.
r We kunnen ons aanpassen aan de planeet waarop we leven, luisteren naar wat ze te 'zeggen' heeft en proberen het ecologisch evenwicht te herstellen.
Maar die aanpassing zal een grote tol eisen: in elk facet van onze samenleving zal in de eerste plaats moeten rekening gehouden worden met het effect op het milieu. Dat zal ingrijpende gevolgen hebben voor ons persoonlijk leven. En daar knelt het schoentje voor de egocentrische mens (we behoren er allemaal in meer of mindere mate toe, geef het maar toe):

Zullen we het algemeen belang - de toekomst van onze beschaving - voor ons persoonlijk belang kunnen stellen?
Dat is de grote uitdaging waar voor we staan.
-
Terwijl ik deze woorden intik, betrap ik mezelf erop te denken dat het misschien allemaal niet zo'n vaart zal lopen; het lijkt allemaal zo onwerkelijk, zo ver weg. En misschien is juist dat wel het grote gevaar.
-
De film kun je bekijken op

http://www.home-2009.com/us/index.html
of via YouTube: http://www.youtube.com/homeproject

-

zondag 7 juni 2009

Echte illusie

Mensen houden zichzelf graag voor de gek.
Velen verkiezen een illusie boven de werkelijkheid.
Het is het een toevluchtsoord waar we graag naar toe trekken, om te ontsnappen aan de harde realiteit.

Machthebbers maken veelvuldig misbruik van onze nood aan illusies.
Soms willen we echt alles doen voor degene waarvan we denken dat die onze illusies waar zal maken.
Reclamemakers verleiden ons met allerhande producten waardoor we lijken terecht te komen in die droomwereld.

Ontelbaren leven elke dag in hun eigenhandig geschapen illusie.
Als je er maar genoeg in gelooft, dan wordt die illusie jouw werkelijkheid.
Je bekijkt alles vanuit die schijnwerkelijkheid en kunt niet meer objectief waarnemen. Tot een ander die ballon stuk prikt.

-

Daarom beschouwen nog anderen het hele leven als een illusie.
Duizenden woorden werden er al geschreven door mensen die probeerden inzicht te krijgen in 'het leven'.

-
Iedereen leeft een beetje in een eigen werkelijkheid (of is het illusie?).
De realiteit zou datgene moeten zijn wat je waarneemt, maar onze zintuigen zijn soms zo bedrieglijk. Niets is wat het lijkt te zijn. Alles lijkt op niets. Misschien bestaat ieders werkelijkheid wel uit illusies?


Ik zou durven zweren dat ik zwarte bolletjes gezien heb,
en toch zijn er echt geen.
-
Ach, zolang je maar gelukkig bent in jouw wereld en zo anderen gelukkig maakt, maakt het misschien allemaal niet zoveel uit…
-

woensdag 3 juni 2009

-MEGA
Ik ben MEGA tevreden
.......over mijn MEGA resultaat
..........................in de MEGAscore competitie

van het seizoen '08-'09.

'Stoefers'tijd dus. Ach waarom niet.
=
Megascore is het voetbalspel georganiseerd door Het Nieuwsblad. Je moet zelf een ploeg samenstellen van 11 spelers en 4 reserves, dit alles binnen een gegeven budget. Tijdens het seizoen mag je nog acht transfers doen. Per ploeg betaal je zes euro. Elke week worden aan alle spelers uit de competitie punten toegekend. Wie op het einde meest punten verzameld heeft met zijn ploeg is de winnaar. Zo simpel is dat. Er is ook steeds een winnaar van de week.

=
Voor dit seizoen heb ik mij ingeschreven met negen ploegen, wat nog 'klein bier' is tegenover de concurrentie. Deelnames met 30, 50, 100 ploegen zijn niet uitzonderlijk.
=
Dit zijn mijn eindklasseringen.
In totaal namen 42.351 ploegen deel
(waarvan een goeie 30.000 vanaf speeldag 1).
-
Mickey's Lucky Team:_ 271

Mickey's Goalgetters:_ 403
Mickey's Favourites:--.-1117
Mickey's Champions:. 1645
------------------------------Mickey's Selection: -_.-4738
------------------------------Mickey's Toppers: -_.--4925
------------------------------Mickey's Mix: -----------6425
------------------------------Mickey's Dreamteam:- -8641
------------------------------Mickey's Klasbakken: -31993
=
Er wordt eveneens een regio-klassement opgemaakt.
In de regio Harelbeke ben ik op de derde plaats geëindigd.
=
In de wekelijkse uitslagen werd ik eens
49ste, 36ste, 31ste (goed voor een MEGAscore shoppingbag)
en 22ste (wat me een E5-bon van 25 euro opleverde).
=
Vorig jaar werd mijn beste van acht ploegen 2187ste en haalde ik een 53ste plaats in de 3de speeldag. Dit jaar dus heel wat beter gespeeld.
Wat wordt het volgend seizoen?
-