zondag 21 juni 2009

Ontnuchterend
-
Zondagmorgen. Vrouwtje heeft weekenddienst, zoon slaapt uit.
Ik zit nog slaperig aan de ontbijttafel en staar naar de tuin.
Die zit wel al vol (katte)leven.
Hier binnen is het heerlijk stil en rustig.
Ik neem een slok hete koffie, dat doet deugd.
Weer kijk ik naar de tuin, maar ditmaal staar ik niet meer.
Onze poes springt van de schutting op het terras.
Maar er is meer dan alleen maar poes,
er is ook vogel, tussen de tanden van poes.
Een laatste fladderend teken van leven, wordt vakkundig de nek omgedaan.
Vier kittens stormen er naar toe. Poes kijkt trots toe.
Ik kijk toe. Mijn rustige zondagmorgen wordt verscheurd.
Veertjes dwarrelen in het rond.
Eéntje sleurt de buit onder de plantenbak, de anderen spelen ramptoerist.
Mijn kop koffie is ondertussen onaangeroerd gebleven.
Uiteindelijk verliezen al die zwart-witte monsters hun interesse in de prooi.
Ik laat mijn koffie in de steek en ga met een diepe zucht naar buiten.
Borstel en vuilblik helpen me de plaats delict te ontruimen.
Daarna zet ik kattenbakjes met geprepareerd gevogelte klaar.
Zo kunnen ze op een iets beschaafdere manier hun bloeddorst stillen.
Met een diepe zucht ga ik terug naar binnen.
Mijn koffie is lauw.
Een hemelse ochtend werd aardse realiteit.
-

3 opmerkingen:

  1. triest, echt triestig
    ocharme dat vogeltje
    het hemelse is hier ver weg :-(
    stoute katjes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedankt voor je bezoekje. Ik vond het hier heel aangenaam -ondanks je bloeddorstige katten- en kom zeker nog terug!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. brrr katten zijn extreem cruel als ze jongen hebben hé, die moeten leren dat vogeltje te vermoorden,....
    "mijn kat doet zoiets niet hoor"
    :-))
    echt wel, het zijn duvelkes

    BeantwoordenVerwijderen