dinsdag 31 augustus 2010

Zestien
-
Vandaag mag GroteZoon voor de 16de keer kaarsjes uitblazen.
Naar traditie hoort daar een beperkt familiefeestje bij: onze ouders, schoonouders, mijn zus, Vrouwlief, GroteZoon en mezelf, dit zijn samen 8 stuks,... beperkt dus.
Aangezien zijn verjaardag steeds net voor het begin van het nieuwe schooljaar komt, kiezen we er vaak voor om het feestje iets vroeger te laten plaatsvinden. Dit jaar was gisteren dé dag.
-
Natuurlijk hoort bij zo'n gelegenheid ook een stuk lekkere taart. Taart...
Na de bakgekte van de afgelopen maand kon het niet anders: we gingen zelf aan de slag!
We namen geen onnodige risico's en hielden het bij een (eenvoudige) chocoladecake en een Flan brésilienne. Voor alle zekerheid bestelden we toch ook nog de specialiteit van de lokale patisserie: perentaart.
-
Alle gebak bleek in de smaak te vallen. Het was een gezellige namiddag. Niets spektaculair, maar toch is dit één van die momenten om te koesteren, zeker nu we nog 'voltallig' zijn. Want inderdaad, de jaren staan niet stil, mijn schoonouders zijn nu 89 en 87, mijn ouders 77 en 76.
Tenslotte werd er nog een fles champagne ontkurkt om te toosten op geluk en gezondheid... en goede schoolresultaten!
-
Hieronder enkele fotootjes om het resultaat van onze amateuristische bakkunst (links boven en onder) te laten bewonderen ;-) 
-

zondag 29 augustus 2010

Fietsgekte - deel 2
-
Het nadeel van 1000 km fietsen over Vlaamse wegen, was het feit dat we ons bewust werden van de beperktheden en onvolkomenheden van onze rijwielen...
-
De (hybride) fiets van GroteZoon kochten we voor zijn Plechtige Communie toen hij twaalf jaar was. Dat leverde nu opmerkingen op als: mijn fiets wordt te klein, hij is te zwaar, te banden zijn te breed, het stuur is te recht,...
Mijn eigen fietsje telt al meer lentes dan GroteZoon. Dat leverde van mijnentwege opmerkingen op als: antiek, te weinig versnellingen, onhandig schakelen, versleten remmen,...
-
Het begon met informatieve bezoekjes aan fietshandelaars om te zien welke aanpassingen gemaakt konden worden... het eindigde met de aankoop van twee racefietsen!
Voor GroteZoon een spiksplinternieuwe witte, voor mij een tweedehandse (maar zo goed als nieuwe) rood-zwart-witte 'koersmachine'. Dat kan tellen, als motivatie om wat meer aan sport te doen!
-
Aan die keuzes ging een weekje twijfelen, tobben, informeren, nadenken, kiezen vooraf. Een hele week, ondergedompeld in de geheimen van de fietsmechaniek.
Het gevolg daarvan was dat mijn hoofd gevuld was met woorden als Shimano, afmonage, Campagnola groep, carbon voorvork, derailleurs, kadermaat, shifters,... en dat er van bloggen weer niets terecht kwam (= nog maar eens een excuus voor mijn afwezigheid in Blogland).
-
Deze vakantie veroorzaakte een serieuze daling in onze financiële middelen, maar ach... ze leverde mooie ervaringen en vreugde en bovendien had/heeft ze een gunstige invloed op lijf en leden, dus... armer aan de éne kant, rijker aan de andere :-)

(Ten gepaste tijde plaats ik wel eens een fotootje; de fiets van GroteZoon is nog in de maak.)

vrijdag 27 augustus 2010

Bakgekte
-
Kinderen (onder andere) houden een mens actief.
-
Na het fietsen (zeg maar koersen) in de voormiddag, moest GroteZoon nog de verveling van de namiddag trotseren. Deze ging hij te lijf met een nieuwe uitdaging: taart, gebak, brood, pannenkoeken,... bakken!
Kwestie van de verbruikte calorieën weer aan te vullen en het gewicht op peil te houden...
-
Hij testte zijn kooktalenten uit op flantaart, chocoladecake, Aalsterse vlaai, broodpudding, chocolademousse, pannenkoeken en tenslotte ook op pizza's, (zelfgemaakte) ravioli en brood.
Dat brood leidde tot een broodmachine waardoor we nu elke dag ons eigen broodje bakken.
-
Alles gebeurde natuurlijk onder het toeziend oog en met de helpende hand van 'gouden lepeltje'... (zou dit hier dan toch nog een culinaire blog worden...?)
Het opruimen achteraf, werd echter hélemaal aan mij toevertrouwd...:-(
-
Dit en nog heel wat andere activiteiten zorgden ervoor dat deze blogger 's avonds half slapend voor zijn PC-scherm hing en er niet meer in slaagde enkele zinnige regels tekst te produceren, waardoor hij algauw het ene scherm voor het andere ruilde en vanuit zijn luie zetel een of andere film op zich af liet komen.

woensdag 25 augustus 2010

Fietsgekte
-
Ik had het voorspeld: dit zou een fietsvakantie worden!
(zie bericht van 3 mei)
-
En inderdaad, eind juni werden de eerste tientallen kilometers al afgelegd.
GroteZoon had een 'doel' vooropgesteld:
deze vakantie wou en zou hij 1000 km bij elkaar fietsen...!
-
Er werden toeristische fietsroutes opgezocht, er werden routes uitgestippeld met behulp van de 'fietsknooppunten' van het 'fietsnetwerk'. De afstanden van de eerste tochten lagen tussen de 40 en 60 km. Natuurlijk moest ook onze uitrusting aangevuld worden. Zoon had nog geen rennersbroek, ik nog geen valhelm.
-
Na de reis naar Zwitserland werden de afstanden geleidelijk aan verhoogd. Uiteindelijk maakten we ook twee dagtochten van meer dan 100 km.
We reden naar west, oost, noord en zuid. We fietsten langs de Leie en de Schelde, we ontdekten de kasseien van de hellingen van 'De Ronde van Vlaanderen', we fietsen door talloze Vlaamse dorpjes... en ja, op een dag bereikten we het (voor ons) magische getal van 1000 km.
Mits enig rekenwerk lukten we erin om dit heuglijk moment te laten plaatsvinden op een bijzondere plek: net voor de 'Menenpoort' in Ieper, het bekende monument voor de slachtoffers van Wereldoorlog 1 en voor mij een symbool van mijn jeugdjaren. (zie foto bij bericht van 19 mei).
Een moment dat nog lang in onze geheugens zal bewaard blijven.
-
's Avonds waren de benen soms zo vermoeid dat ook mijn hersenen dienst weigerden en er van bloggen niets terecht kwam. (Eerste excuus voor mijn afwezigheid in Blogland, hihi, er volgen er nog...)

maandag 23 augustus 2010

 REIS ZWITSERLAND = JULI 2010
de laatste dagen
=
De twee resterende dagen houden we het rustig.
We trekken toch nog eens naar de Cabane Petit Mountet,
maar voor de rest is het rustig genieten van een drankje en een hapje.
En terugkijken op een geslaagde vakantie waarin het weer ons gunstig gezind was
en haar regendruppels bewaarde voor de avonden en nachten.
=
=
Dit is dan het einde van deze reeks.
Wat hierna komt, is ook voor mij nog een vraag...
Het bloggen is aan het slabakken (dat hebben jullie wel reeds gemerkt...),
ik slaagde er niet in om regelmatig bij jullie op bezoek te komen...
Wellicht brengt het nieuwe schooljaar weer enige routine.
Aan allen die hier toch af en toe eens kwamen kijken:
dank voor jullie interesse!

zaterdag 21 augustus 2010

 REIS ZWITSERLAND - JULI 2010
Wandeldag 7
-
-
Vandaag trekken we naar de Cabane Becs de Bosson, 2985 m boven de zeespiegel.
de langste tocht van deze vakantie, zo bleek achteraf.
We laten de auto achter op het parkeerterrein bij de Barrage de Moiry
en beginnen vol goede moed de lange beklimming.
Tot aan de Pas de Lona loopt er een behoorlijk steil, maar breed en goed begaanbaar pad.
De moeizaam overwonnen hoogtemeters moeten echter ten dele weer ingeleverd worden
tijdens de afdaling naar het Lac de Lona. Na een korte pauze gaat het nu weer bergop,
eerst lichtlopend, maar dan flink steil tussen de rotsen. Even wordt het echt klauteren wanneer we een sneeuwveld willen omzeilen. Zoals veelal, wegen de laatste loodjes het zwaartst en we zijn dan ook opgelucht als we uiteindelijk na 3,5 uur de cabane bereiken.
Het panorama is gewoonweg overweldigend en reikt tot aan de Mont Blanc.
Na een welverdiende rust en picnic vatten we de terugtocht aan.
Na in totaal 7 uren stappen, staan we terug op de parkeerplaats.
Vermoeid en dorstig: het is genoeg geweest.
In de 'chalet' bij de barrage de Moiry trakteren we onszelf nog op een ijsje en een drankje.
-

donderdag 19 augustus 2010

 REIS ZWITSERLAND - JULI 2010
Wandeldag 6
-
-
Dit wordt een uitdaging: naar de Cabane Arpittettaz op 2786 m.
Volgens de wegwijzers en documentatie: 3u50 heen, 3u terug.
We zijn dus vroeg uit de veren en om 8 uur staan we al paraat,
gewapend met onze spiksplinternieuwe wandelstokken, gekocht in Zinal.
-
Op de grote foto hierboven zie je op de voorgrond Cabane du Petit Mountet
(zie wandeldag 2).
Het doel van vandaag ligt helemaal achterin het dal,
aan de voet van de Weisshorn (4506 m).
-
Na het brede pad van de eerste kilometers, volgen we nu een rotsig, flink stijgend pad doorheen het bos. Na een stuk grasland bereiken we een meertje dat in een schitterend decor gelegen is. Vanaf daar gaat het een tijdje minder steil, tegen de bergflank verder.
Vanaf de twee brugjes over de neerstromende bergriviertjes is het weer flink klimmen
over een heel rotsig pad. Maar we hebben de cabane in het vizier en dat geeft moed.
Precies 3 uur na de start is ons doel bereikt. Ja, het klimmen ging behoorlijk goed vooruit!
Maar we (vooral ik) zijn slechte dalers. De afdaling zou net even lang duren als de klim! 
-
Het uitzicht en de ligging van de cabane zijn ronduit schitterend! 
Aan de ene zijde overal sneeuw en gletschers,
aan de andere zijde, bijna 1000 m lager, het groene dal.


dinsdag 17 augustus 2010

 REIS ZWITSERLAND - JULI 2010
Uitstap 2
-
-
Vandaag trekken we naar HET symbool van Zwitserland: de Matterhorn !
Het dichtstbijgelegen plaatsje is Zermatt.
Je kunt er niet met de auto naar toe. Die moet je achterlaten in een parkeergarage
bij het station van Täsch. Daar nemen we de shuttle naar Zermatt.
(Deze is overigens heel prijzig: 40 euro voor ons drieën voor een ritje van 10 minuten.) 
In Zermatt aangekomen, moeten we eerst de gezellige straten doorwandelen
vooraleer we een eerste blik kunnen werpen op de Matterhorn.
Aan de rand van het stadje is er dan eindelijk een vrij zicht op de beroemde berg.
We nemen er natuurlijk de tijd voor een picnic en een uitgebreide fotosessie...
Daarna houden we een heerlijke verpozing op het tuinterras van
het vijfsterren hotel Zermatter Hof (zie foto rechtsonder).
De prijzen zijn er niet duurder dan elders en de bediening is top.
Met het beeld van de Matterhorn nog op ons netvlies, beginnen we de terugtocht.
Het was weer een mooie én rustige dag. Een beetje té rustig voor Grote Zoon,
die liever zwetend over bergpaadjes klautert...
-

zondag 15 augustus 2010

 REIS ZWITSERLAND - JULI 2010
Uitstap 1
-
-
Om de knieën van Vrouwlief wat hersteltijd te gunnen,
trekken we vandaag op stadsbezoek.
We gaan een kijkje nemen in de hoofdstad van het kanton Wallis (in 't Frans: Valais):
Sitten (in 't Frans: Sion)
-
Sion herkent men van verre aan het middeleeuwse stadsbeeld
dat beheerst wordt door de rots van Valeria (621 m)
met de pelgrimskerk Notre-Dame de Valère uit de 12e en 13e eeuw
en de rots van Tourbillon (655 m) met de ruïne van de antieke burcht
van de bisschop uit de 13e eeuw.
De oudste stad van Zwitserland is tegenwoordig het economisch centrum
van Wallis en een belangrijk verkeersknooppunt.
Sion ligt midden in een van de belangrijkste wijnstreken van Zwitserland.
Vooral de witte wijn uit de regio, de Fendant, is bekend.
-
-
Het is puffen door de warme straatjes en op de schaduwloze hellingen.
Sion ligt in het Rhônedal op een hoogte van 500 m
en geldt als de warmste stad van Zwitserland.
We zijn niet meer gewoon aan temperaturen van om en bij de 35°.
Elke 100 m hoger zakt de thermometer 1 graadje,
dat betekent dat het nu op 1700 m hoogte slechts 23° is.
We zijn dan ook blij als we in de vroege namiddag terug in Zinal aankomen
en een 'koel' picnicplaatsje vinden langs de ijskoude rivier, de Naviscence.
-

vrijdag 13 augustus 2010

 REIS ZWITSERLAND - JULI 2010 
Wandeldag 5
-

We gaan op verkenning in een ander stukje Wallis:
het Lötschental, gelegen in Duitstalig Wallis.

De zon staat weer stralend aan de hemel.
Op de grote parkeerplaats bij Fafleralp, op het einde van het Lötschental,
is het broeierig heet. Het is 10 uur.
Vrouwlief ziet er wat tegenop om in deze hitte uren te klimmen.
We besluiten naar een meertje te stappen dat op de weg naar de Anenhütte ligt.
Na een kwartiertje stappen, voelen we gelukkig al het verfrissende windje
dat vanaf de eeuwige gletschers het dal inwaait. Het pad stijgt heel geleidelijk.
Voor we het goed beseffen zijn we al bijna anderhalf uur op weg.
Het zwaarste stuk moet echter nog komen:
een heel steile klim over een smal rotsig bergpad tot de Anenhütte op 2358 m.
Op een wegwijzertje staat vermeld: 'Anenhütte 30 min.'
Nu opgeven zou al te gek zijn, dus beginnen we de klim.
En inderdaad, een half uur later mogen we genieten van de verdiende rust
en van alweer een prachtig panorama en uitzicht op de gletscher.

De vroegere Anenhütte werd vernield door een lawine.
Deze moderne betonnen nieuwbouw staat er pas twee jaar.
Niettegenstaande het wat koele uiterlijk,
blijkt dit toch een heel aangename pleisterplaats te zijn.
Binnenin met veel hout en oog voor detail afgewerkt.
-
-
Tijdens de afdaling is Vrouwlief even onoplettend, struikelt, valt op haar knieën...
Ze heeft pijn, is even in paniek. Het blijkt vooral om schaafwonden en kneuzingen te gaan. Ze kan verder, al is het wat moeizaam.
's Avonds krijgen haar knieën blauw-paarse vlekken.
Voor de komende dagen plannen we uitstapjes per auto...
-

woensdag 11 augustus 2010

 REIS ZWITSERLAND - JULI 2010 
Wandeldag 4
-
Vandaag trekken naar het 2337 m hoog gelegen Hotel Weisshorn.
Via het eindstation van een 'funiculaire', een wagonnetje dat op een tandradbaan tegen de steile helling ophoog klimt, kun je het hotel in een uur stappen bereiken...
wij niet dus, want Grote Zoon houdt ook van dit soort transportmiddel niet...
Dus parkeren we de auto in Chandolin en stappen vanaf daar in een echt strak tempo
naar het hotel, dat we een goeie twee uur later bereiken.
(Vorig jaar deden we er een half uur langer over)
Deze puike prestatie verdient natuurlijk een beloning... mmmmm!

Het gebouw dateert oorspronkelijk uit 1882.
In september 1889 werd het vernietigd door een brand.
Het werd opnieuw opgebouwd in steen.
Dit nieuwe hotel, zoals het er nu nog steeds staat, werd geopend in 1891.
Alle materialen werden met muilezels naar boven gebracht.
De piano werd door zes, elkaar aflossende, mannen op de rug naar boven gedragen gedurende twee dagen.


maandag 9 augustus 2010

 REIS ZWITSERLAND - JULI 2010 
Wandeldag 3
-
Vandaag rijden we Val d'Anniviers uit
en rijden aan de andere kant van het Rhonedal terug naar boven,
waar we halt houden in Crans-Montana.
Vanuit Vermala, net boven Crans-Montana,
starten we de wandeling naar Cabane des Violettes op 2209 m

Deze wandeling biedt heel weidse uitzichten over het dal
en op de vele witte bergtoppen.
De Cabane is vlot per kabelbaan bereikbaar, maar...
 Grote Zoon houdt niet van die zwevende bakjes, dus moet ALLES ALTIJD te voet.
Bovendien is, volgens hem, het gevoel van voldoening
als je dan uiteindelijk de berghut bereikt,
veel groter en smaakt de picnic veel lekkerder...
hmmmm,... daar zit wel wat in.
Zo'n vijf uren later staan we (voldaan!) terug bij onze auto!

zaterdag 7 augustus 2010

 REIS ZWITSERLAND - JULI 2010 
Autorondrit
-
-
De benenwagen blijft deze keer op stal...
we maken een autorit over enkele bekende passen in Wallis:
de Simplon Pass en de Furkapass.
Na de Simplonpas rijden we een stukje door in Italië.
Om even de sfeer op te snuiven en omdat Grote Zoon er nog nooit is geweest.
Daarna rijden we de Simplonpas over in omgekeerde richting
en vervolgens gaat het richting Furkapas.
Deze is heel indrukwekkend omdat we vanuit het dal
bijna de gehele route tegen de bergflanken naar boven zien kronkelen.
Een beetje voor de top staat Hotel Belvedere,
waar vandaan het zicht op de Rhonegletsjer en het dal overweldigend is.
Na zowat 300 schilderachtige kilometers onder de wielen,
komen we verrijkt terug aan in Zinal.

donderdag 5 augustus 2010

 REIS ZWITSERLAND - JULI 2010
Wandeldag 2
-
Deze keer wordt het een 'korte' tocht van zo'n 3,5 uur:
Vanuit Zinal (1678 m) heen en terug naar de Cabane du Petit Mountet, gelegen op 2142 m.
Een klassieker voor elke wandelaar die op vakantie gaat naar Zinal.
Het eerste stuk is vlak, maar na drie kwartier slingert de brede wandelweg
behoorlijk steil naar boven. Enkele stukken zijn zo steil dat sommige oudere
of niet geoefende wandelaars de klim voor bekeken houden en rechtsomkeer maken.
Terwijl het zweet in straaltjes over ons lijf naar beneden loopt,
blijven wij omhoog lopen...
Boven is er gelukkig de gezellige Cabane du Petit Mountet
met verfrissende drankjes :-) 

dinsdag 3 augustus 2010

Vanaf vandaag, om de twee dagen, een stukje over onze
Zwitserse vakantiedagen.
We logeerden in hotel Europe in Zinal, gelegen op het einde van het Val d'Anniviers.
-

-
 REIS ZWITSERLAND - JULI 2010 
wandeldag 1
-

In twee uur tijd klommen we van de Barrage de Moiry op 2250 m
naar de top van de Corne de Sorebois om 2895 m hoogte.
Vanaf daar konden we genieten van een grandioos uitzicht op de Keizerskroon:
de keten van vijf 'vierduizenders'.
Daarna drie kwartuur dalen naar de Chalet om de innerlijke mens te bevoorraden.
Tensotte terug naar boven, naar de Corne, en afdalen naar de barrage.
Een flinke tocht van bijna 3 uur stijgen en 2,5 uur dalen.
-
Boven op de top ontmoetten we een Japans echtpaar,
dat aan de andere zijde van de berg de kabellift genomen had
en slechts het laatste stuk (ongeveer een uur klimmen) te voet had afgelegd.
Ze kenden Brugge en Manneken Pis...
De foto onderaan rechts is van Japanse makelij :-) 

zondag 1 augustus 2010

Terug van weggeweest...
lopen jullie even mee in mijn voetsporen?
 

Dag allemaal!
Het werd een drukke en heel actieve julimaand.
Ook in augustus zal ik niet veel stilzitten,
Grote Zoon heeft nog een uitgebreid pakket aan fietstochten in petto...
(oh ja, hij was geslaagd en volgt volgend schooljaar 'wiskunde-wetenschappen')
Daarom doe ik het nog even rustig aan op deze blogbladzijden.
De komende maand kunnen jullie (als je dat wenst) meelopen in mijn voetsporen
en meegenieten van de overweldigende bergwereld van het Zwitserse Wallis.
Tot binnenkort!