Weekboek
hoofdstuk 14
Het is niet mogelijk om alles onder controle te houden, om de stroom van het leven in bedwang te houden. Je kunt alleen proberen om er een zo goed mogelijk traject voor te kiezen. Toch is het niet te voorkomen dat het af en toe een zware passage moet doorkomen, obstakels zal moeten overwinnen of dat het eens opbotst tegen een rots.
De voorbije twee weken kregen we daar enkele voorbeelden van.
Een eerste struikelblokje: vakantie, wij drieën samen thuis. Leuk!...
Ware het niet dat Grote Zoon nérgens naar toe wil. Hoe we ook proberen, het blijft NEE. Een dagje naar zee, een dagje Brugge, een wandeling in de natuur: voor hem hoeft het niet. ‘Gaan jullie maar, naar mij moet je niet omzien’…
Daardoor blijkt Vrouwliefs zin om op stap te gaan, plots verdwenen als sneeuw voor de zon. Een situatie die mezelf niet veel mogelijkheden meer biedt. Veel uitputtende onderhandelingen leverden uiteindelijk enig resultaat. Met Vrouwlief ging ik naar Brugge en naar de kust (Cadzand, NL), op m’n ééntje trok ik over de Koppenberg en met Grote Zoon deed ik enkele fietstochten.
De tweede rots valt moeilijker te omzeilen. Mijn schoonmoeder (87) heeft gisteren een dringende heelkundige ingreep ondergaan. Vrouwlief heeft liever niet dat ik daar veel over vertel. Laat ik de situatie ‘ernstig’ noemen. De operatie is gelukkig naar wens verlopen. De afgelopen twee weken van onderzoeken en consultaties, twijfels en angst, waren emotioneel enorm belastend voor haar. Ze is enig kind én verpleegster waardoor ze het zich allemaal extra aantrekt.
Een derde onaangename (langdurige) passage wordt veroorzaakt door onze buren. Daar zal ik nog minder over uitwijden. Enkel dat het probleem écht niet bij ons ligt. Door het toegenomen buiten leven, nemen de storende situaties ook weer toe. Uitpraten is voorlopig geen optie. Dat soort zaken kan ik redelijk goed van me af zetten, maar dat is iets waar Vrouwlief moeite mee heeft…
Een moeilijke periode dus, zeker en vooral voor mijn echtgenote.
(Vandaar ook dat voor mezelf o.a. het bloggen even minder was/is.)
En dan waren er nog enkele kleine rotsbrokjes die het vlotte stromen verhinderden: onze auto moesten we, wegens een defecte vering, twee dagen missen; de afwatering van onze keukenspoelbakken verspreid een onaangename geur; één van ons katjes had een etterend oog;…
Gelukkig was het heerlijk lenteweer en daar heb ik toch wel van genoten!
(Nog een reden waardoor het bloggen even op een laag pitje stond.)
Om af te sluiten, nog dit lentebloemetje...