woensdag 25 augustus 2010

Fietsgekte
-
Ik had het voorspeld: dit zou een fietsvakantie worden!
(zie bericht van 3 mei)
-
En inderdaad, eind juni werden de eerste tientallen kilometers al afgelegd.
GroteZoon had een 'doel' vooropgesteld:
deze vakantie wou en zou hij 1000 km bij elkaar fietsen...!
-
Er werden toeristische fietsroutes opgezocht, er werden routes uitgestippeld met behulp van de 'fietsknooppunten' van het 'fietsnetwerk'. De afstanden van de eerste tochten lagen tussen de 40 en 60 km. Natuurlijk moest ook onze uitrusting aangevuld worden. Zoon had nog geen rennersbroek, ik nog geen valhelm.
-
Na de reis naar Zwitserland werden de afstanden geleidelijk aan verhoogd. Uiteindelijk maakten we ook twee dagtochten van meer dan 100 km.
We reden naar west, oost, noord en zuid. We fietsten langs de Leie en de Schelde, we ontdekten de kasseien van de hellingen van 'De Ronde van Vlaanderen', we fietsen door talloze Vlaamse dorpjes... en ja, op een dag bereikten we het (voor ons) magische getal van 1000 km.
Mits enig rekenwerk lukten we erin om dit heuglijk moment te laten plaatsvinden op een bijzondere plek: net voor de 'Menenpoort' in Ieper, het bekende monument voor de slachtoffers van Wereldoorlog 1 en voor mij een symbool van mijn jeugdjaren. (zie foto bij bericht van 19 mei).
Een moment dat nog lang in onze geheugens zal bewaard blijven.
-
's Avonds waren de benen soms zo vermoeid dat ook mijn hersenen dienst weigerden en er van bloggen niets terecht kwam. (Eerste excuus voor mijn afwezigheid in Blogland, hihi, er volgen er nog...)

11 opmerkingen:

  1. En dan ineens zeggen; mijn laatste excuus is;
    "Ik stop met webloggen". Dan ga ik echt met tomaten komen gooien hoor!
    Fijne dag en veel inspiratie gewenst.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het fietsen is natuurlijk heerlijk
    toch verwacht ik dat het contact
    wat je zo opbouwt met je zoon onbetaalbaar is
    en dat je elke honderd afgelegde kilometer
    dichter bij elkaar gekomen bent....
    Dat moment is platina, natuurlijk!!
    Waar gaan jullie eindigen??

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dit moet niet alleen zwaar zijn, maar ook heerlijk: die band met je zoon die je bij elke kilometer weer wat strakker aanhaalt... wawww, ik ben zo blij voor jullie lieve Wim!
    En ik kan het geloven dat jij bij zo iets heftigs het bloggen laat liggen, je zou voor minder!
    Bedankt voor je lieve wensen jongen, je hebt er me plezier mee gedaan!
    En maak er weerom een stràlende dag van, doe àlles op je eigen tempo hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. pfff, kun j e zoonlief niet eens even aan zijn oortjes trekken en vragen of hij minder snode plannen met zijn oude vader wil hebben whahaahah
    dat zou al een stap in de richting zijn wim, maar ik denk dat jij er net zoveel van genoten hebt als hij....zo niet meer,

    excuus volgaarne aanvaard
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  5. fietsen, ik ben niet verder gefietst dan Limburg en vindt dat prachtig, de fietsroutes zijn hier zo mooi

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Geen loze woorden hier maar een zegeronde.
    De lauwerkrans mag fier gedragen worden.
    Al is de medaille fictief mijn proficiat is echt.
    Voor zondag moeten wij kiezen tss Ronse en Averbode. Het eerste deden we al. Verloor er trouwens mijn sjaaltje. Zwart/wit ter grootte van een herenzakdoek. De eerlijke vinder krijgt ne kus :-) See u en een zonnekesgroet.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Amai, zoveel kilometers in de benen !
    Ik neem aan dat bloggen dan even niet aan de orde is !
    Zelf ben ik blij dat ik eindelijk nog 'ns de zin en de tijd heb gevonden om een blogronde te maken. Door de rugoperatie van Ward is het hier vaak hectisch te noemen ...

    Groetjes !

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Blij dat je toch even de tijd en de zin vond om bij mij te reageren lieve Wim!
    En kalmpjes aan blijven doen hé, je in niets forceren! Geniet van je dag, en dat hij droog blijven mag!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Nou, wat een immense sportiviteit, de vele beproevende wandeltochten in Zwitserland en hier dan de reeks fietstochten met een mooie finish op de 1000 km. Een prestatie, maar vooral ook de huiselijke bindingen versterkend.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. een sterke prestatie...

    ik zou in die omstandigheden ook niet aan bloggen denken!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Haaa Wim , bij jullie dus nog VEEL meer sportieve uitspattingen, in één woord GEWELDIG!!! Wat een fijne saamhorigheid in de familie, dit soort dingen is dus iets wat grote zoon heel graag met zijn ouders wil ondernemen, en dat is heel fijn te noemen. En 1000 kilometer [pffffff] bereiken is zeker iets waar jullie trots op mogen zijn. Wat zal je een gespierd menneke geworden zijn, of was je dat al, hihi. Tja.....en dan is bloggen even helemaal niet zo belangrijk als je voldaan bent van lichamelijke inspanningen. De spirit ontbreekt dan dan simpel weg even. Vond het fijn je weer even tegen te komen op mijn blog, en hoop toch dat je weer voldoende inspiratie zal krijgen...

    Wens je een heerlijke dag Wim,
    Lieve groet, Josephine

    BeantwoordenVerwijderen