Weekboek
hoofdstuk 10
Mijn gedachten stuurde me onlangs deze reactie:
‘Je gebruikt ook het woord "maar" in bepaalde zinnen.
Voor mij brengt het woord "maar" vaak ongeloof mee.
B.v.: ik vind jou lief, maar enz...
Zou jij daar eens over willen schrijven?’
Ja hoor, zo heb ik weer een onderwerp voor dit Weekboek. (hahaha)
Zo’n vragen zijn steeds welkom, geen ‘vragen’ uit nieuwsgierigheid, maar (!) vragen die eigenlijk ‘géven’, omdat ze mezelf iets bijbrengen.
Waarom brengt het woord ‘maar’ soms ongeloof mee…
Maar verondersteld dat er een andere kant is aan wat er bedoeld wordt: een schaduwzijde of een zonnige kant. Het ‘Ja, maar…’, gevoel.
‘Hij heeft alles wat hij zich kan wensen, maar toch is hij niet gelukkig’.
‘Dit was een moeilijke tijd voor hem, maar het bracht hem een nieuwe uitdaging.’
Soms wordt maar gebruikt om harde (persoonlijke) waarheden te zeggen en deze via dat woordje wat te verzachten. Of om het jezelf gemakkelijker te maken om die dingen gezegd te krijgen.
‘Ik vind je een heel bijzonder mens, maar nu ben je toch helemaal verkeerd bezig’.
Maar houdt ook in dat niets perfect is.
‘Mijn tuin is prachtig, maar er is heel veel werk aan en ik heb er geen tijd voor’.
‘Ik heb een fantastische baan, maar ik heb onvoldoende tijd voor mijn gezin’.
(wegens tijdsgebrek, deze week een heel schetsmatig schetsje...)
-
Maar: dit woord komt voort uit de wereld waarin ik leef, een wereld van tegenstellingen.
Alles in de aardse realiteit, heeft een tegengestelde. Dag – nacht; groot – klein; liefde – haat; rijkdom – armoede; licht – duisternis; eenvoudig – complex; hoop – wanhoop; enz.Met deze tegenstellingen moet ik leren leven, uit deze tegenstellingen trek ik lessen, via deze tegenstellingen ontwikkel ik. Ik probeer dit feit te aanvaarden en steeds naar beide zijden te kijken, wit en zwart. Wit en zwart maken trouwens deel uit van één geheel. Tegenstellingen komen steeds in paren. Paren zijn twee delen van éénzelfde geheel.
We leven in een yin en yang wereld. Toch niets is helemaal het ene of het andere. Misschien krijgen we af en toe de indruk dat iets definitief zwart of wit is, maar (!) dit is slechts een tijdelijke toestand. Want in het zwart ligt het witte te wachten en in het wit ontstaat reeds een puntje zwart. Hier komt 'maar' weer op de proppen:
'Mijn situatie was totaal hopeloos, maar onverwacht kwam er een nieuwe kans op geluk.'
'Ik hou van haar, maar af en toe maakt ze me boos.'
Het woord ‘maar’: eigenlijk zegt het NIKS, maar (!) eigenlijk zegt het ALLES over de wereld van dagelijkse ervaringen. Het is er onverbreekbaar mee verbonden.
Waarom brengt het woord ‘maar’ soms ongeloof mee…
omdat het verwijst naar tegenstellingen, contradicties, twijfel, onzekerheid.
Maar het brengt evengoed geloof mee... (ja, zo is maar - dank aan Walter voor de opmerking)
Ben ik tevreden over dit stukje? Ja, maar…
er is nog een andere betekenis voor 'maar' als het gebruikt wordt als bijwoord, in plaats van als voegwoord.
'Dit is maar een onvolledig stukje over het woord 'maar'.'
'Dit logje blijft maar doorgaan.'
maar hier stop ik er toch mee :-)
Ik ga nu naar bed om te slapen,maar denk dat ik nog wel een poosje wakker lig om over deze woorden na te denken. Mooi Wim.. mooi logje; inspirerend maar slaaprovend ;)
BeantwoordenVerwijderenThamara
Ongeloof? Maar dat zie ik dan toch niet altijd zo hoor! Tis maar net zoals je het opvat en gebruikt. Maar ach, tis maar een woord. Maar je vindt het toch niet erg dat ik je evengoed welterusten wens? Zeg het maar gerust hoor! (hihihi)
BeantwoordenVerwijderenhoe een simpel woordje als 'maar' kan uitgroeien tot een hele uiteenzetting? :-))
BeantwoordenVerwijderenje schetsmatig schetsje springt er weer uit!
(zonder te maren!) ;-))
Oi Wim, schrijf je voor mij volgende keer een stukje over;"Weten waaraan ik begin, anders begin ik er niet aan..." Pen en papier houd ik dan bij de hand! hihihi! De geheime formule steel ik dan graag van je.
BeantwoordenVerwijderen(gemeen Waltertje, gnagnagna)
Je bent dus niet alleen een kunstenaar met beelden MAAR ook met woorden lees ik!
BeantwoordenVerwijderenFijne woensdag Wim!
Groetjes van Elle
maar Wim toch...
BeantwoordenVerwijderen(en nu mag je je grijze haren gissen
wat ik daarmee bedoel ;-))) )
Dag Wim. Prachtige filosofie over Maar.
BeantwoordenVerwijderenMaar volgens mij is dat woord soms denigrerend
bijv: Het is maar een wandelblog, net of het voldoet niet aan de normen om tot interessant te behoren. Maar dat is mijn bescheiden mening.
Wat zijn dan Maar fotoblogs, Maar dagboekjes ? etc ... Het is een woord dat altijd een gaatje opvult naar het onbegrepene of net andersom.
Ik volg je stelling en vind het krachtig omschreven.
Maar, maar wordt al te dikwijls gebruikt en zorgt voor geloof en ongeloof, dus dat klopt.
Maar wie ben ik om hier een epistel aan te wijden?
volg je mijn gedacht?
een warme zonnekesgroet.zonder MEER ;-)
Je zal het geloven of niet lieve Wim, MAAR als ik op mijn blogronde eindelijk bij jou terecht kom, ga ik er altijd even voor zitten om het uitgebreid tot me te nemen. Want, hoewel jij zegt dat je hersenwerk traag is de laatste tijd, geloof ik daar NIETS van, jij bent echt wel goed en interessant bezig! Bedankt, gewoonweg al dat je er bent en me elke dag weer verblijdt!
BeantwoordenVerwijderenwhahahaha
BeantwoordenVerwijdereneen woordje,
zet een hele rij tanwielen in een krakende hersenmassa op gang, tot een dampende krakende stomende massa hersenen...
"waarom"
is het woordje dat mij erg bezighoudt:-)
Wim je hebt er goed over nagedacht, misschien een beetje te zwaar gedacht?
BeantwoordenVerwijderenHoe dan ook, je hebt met het stukje over een "wereld met tegenstellingen" mijn ongeloof in "zijn maar" iets lichter gemaakt.
Ik dank je hiervoor.
tja een tegenstelling dat soms positief of negatief kan uitdraaien hé
BeantwoordenVerwijderenik voel me niet al te goed maar de zon schijnt
hihihi
vroeger zei mijn ma ooit tegen me; geen Maar....
BeantwoordenVerwijderenik moet er nu terug aan denken...
Maar, ik haat dit woord soms. Maar soms ook niet.
BeantwoordenVerwijderenVooral als maar dient als inleiding bv. je werk is goed maar ... en dan een hele reeks kritiek. Dan denk ik, dat eerste klopt dus niet, zeg dan direct waar het op slaat.Gelukkig zijn er ook andere MAREN ook in deze maand MAARt.
"maar" een logje om even over te filosoferen...
BeantwoordenVerwijderenmet ja-maar denken beperk jezelf.
BeantwoordenVerwijderenhet is jezelf op slot zetten,steeds beren op de weg zien, het vaak niet open staan voor ideën of richtlijnen van anderen.
ik transformeer het woordje maar hier liever in ja,...en:))
Niet durven zeggen "het is wat het is"...
BeantwoordenVerwijderenzonder maar...
Denk dat het ongeloof gevoel bij het woord MAAR een persoonlijke ervaring is van iemand. Zelf krijg ik bij dat woord totaal geen gevoel van ongeloof. 'MAAR' verondersteld inderdaad dat er andere kant is, en dat klopt ook, dat zijn de tegenstellingen in het leven. Je schrijft, met deze tegenstellingen MOET ik leren leven, maar volgens mij zijn die tegenstellingen simpel HET leven, Het geheel! Alleen zou het mooi zijn als we een goede balans zouden kunnen vinden in die tegenstellingen, en dat is niet altijd zo eenvoudig. En volgens mij is die balans bij jou, als ik jou schetsmatige schetsje bekijk behoorlijk in orde. Of is het misschien een wens schetsje? ;~)
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Josephine
Dit stukje heeft wel iets "gedaan".
BeantwoordenVerwijderenIk denk nu elke keer bij "maar" na, en werkelijk
soms verander ik de zin, en het leest "anders".
Zonder maar is het misschien wel directer,
inderdaad, dingen zijn immers zoals ze zijn, zonder "maar"?
Mooi stukje heb je er weer van gemaakt. Ik zie er geen ongeloof in, meer dat het woord iets kleiner maakt. Ik hou van je..maar.. Dat maar maakt het houden van kleiner, minder, doet afbreuk.
BeantwoordenVerwijderenMisschien moeten we geen maar zeggen?
Maar Wim toch, wat góéd verklaard door jou!
BeantwoordenVerwijderen