woensdag 24 februari 2010

Weekboek

hoofdstuk 7

Serendipiteit, na synchroniciteit, nog een bijzonder woord met een bijzondere inhoud.
(Dank je Marius, om mij er attent op te maken).

Een van de mooiste omschrijvingen van serendipiteit is: 'Het zoeken naar een naald in een hooiberg en er uit rollen met een mooie boerenmeid.' (Pek van Andel).
Maar het kan ook zijn dat je de hooiberg induikt met een boerenmeid en er uitkomt met die naald waar je al zolang naar zocht.

Het is het open staan voor opportuniteiten, opmerkzaam zijn voor kansen die zich aanbieden. Serendipiteit veronderstelt een ongebonden, dwarse, afwijkende, ‘foute’ kijk op de dingen. Een kijk waardoor je zaken ziet waar velen aan voorbijgaan.
Dit is allemaal een beetje theoretisch gewauwel. Dat vraagt om een voorbeeld uit de praktijk.
En ‘toevallig’ heb ik er eentje uit eigen ervaring.

Ik liep al een tijdje met het idee om meer te gaan tekenen. Mijn Weekboek-teksten vormden daartoe een goede aanleiding en motivatie. Die konden een illustratie best gebruiken, om de ‘droge’ tekst wat op te fleuren. Maar ik wist niet goed hoe er aan te beginnen, hoe zoiets er moest gaan uitzien. Ik liet het idee dus zachtjes sudderen.

Mijn zoon verveelt zich soms een beetje tijdens het weekend. Daarom besloot ik in de bib op zoek te gaan naar lectuur die hem mogelijks zou kunnen boeien (een heel zware opdracht…). Na eerst enkele natuurwetenschappelijke werken te hebben uitgezocht, begon ik aan het moeilijkste, een leesboek…
Boeken werden uit de rijen gehaald en doorbladerd, achterflappen gelezen.

En dan wordt mijn aandacht gevangen door een mooie ‘rug’ en een nieuwsgierig makende titel ‘De uitvinding van Hugo Cabret’. Het blijkt een overdadig geïllustreerd verhaal te zijn, eigenlijk bijna een beeldverhaal. Het ziet er uit als een uitgetekend scenario voor een film.
En hier komt ‘een kijk waardoor je zaken ziet waar vaak aan wordt voorbijgaan’ op de proppen. Ik had kunnen denken: ‘oei dat is niks voor mijn zoon’ en het boek terugzetten. Het boek past immers niet in het kader waarvoor ik in de bib ben: een boek voor mijn zoon.
Maar in de plaats daarvan, volg ik mijn intuïtie (en waar komt die nu weer vandaan?...) en blader gretig door het verhaal tot mijn blik op die éne tekening blijft plakken (zie afbeelding in 'denkballon').


Het lage pitje, waarop mijn idee al een tijdje stond te sudderen, wordt nu plotseling aangewakkerd tot vurige vlammen. Dit is wat ik zocht. Meteen beginnen allerlei ideeën op te borrelen en in de dampende gedachtewolken ontwaar ik ‘mijn’ toekomstige illustraties!

Dus, serendipiteit: op zoek gaan naar een boek voor je zoon en thuiskomen met de oplossing voor je eigen vraag of probleem. (terwijl de boeken voor zoon hier gewoon… liggen…)

Laat me dit nog even vergelijken met synchroniciteit, gebruik makend van dezelfde situatie.
Ik loop dus met dat verlangen om illustraties te maken. Maar ik vind geen aanknopingspunt. Dan ga ik toevallig voor iets helemaal anders, naar de bib. Dit is natuurlijk dé plaats en dé gelegenheid voor het liefdevolle, behulpzame Universum (ik blijf het zo noemen, maar er zijn andere benamingen mogelijk). Het richt nu als het ware zijn spotlights op de rug van dat éne bijzondere boek. Wim kan niet anders dan dit boek zien, vastgrijpen, doorbladeren… ontdekken.
Wat je nodig hebt - maar niet bewust naar zoekt (en dus heb je een open, on-ingenomen geest) - wordt door het Universum in jouw wereld gebracht, onder jouw aandacht geplaatst.

Twee visies op één merkwaardig feit.
Tenzij ik intuïtie mag begrijpen als ‘een gevoelig zijn voor het Universum’,
dan komen de beide visies weer heel dicht bij elkaar te liggen.
Hoe het ook werkt, het belangrijkste is dat we er gebruik van maken!

17 opmerkingen:

  1. m.a.w. Wim gaat aan de slag!
    Leuk, serpentiniteit dus, hihihi
    Veel droomballonnetjes toegewenst!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 't is verdorie een hele boerenmeid waarmee jij uit je hooimijt kruipt, wim! :-)

    heerlijk hoe het 1 volgt op het ander!
    hoe iets onbenullig plots een draai aan je leven kan geven! :-))

    mocht ik schrijver zijn, ik zou wel weten wie mijn boeken mocht illustreren! :-))

    BeantwoordenVerwijderen
  3. op dezelfde manier viel echt een aantal jaren geleden mijn doos pastels in mijn handen en ging ik mijn parabeurs werk op een totaal andere manier invullen:))

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jij moet niet alleen boeken illustreren, maar ze ook schrijven Wim! Dit log heeft weer eens mijn hart gestolen, ik heb het met stijgend plezier gelezen... Zo mooi! Ik wou dat ik dat kon. Maar ik kan het niet. Gelukkig hebben we JOU!
    OT: 78-82? Natuurlijk hebben we elkaar dan niet in de stad ontmoet bij het buiten schetsen. Broekie!
    *wink, big smile*

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dit was eens leuk om te lezen maar om te doen is wat anders.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. geweldig wim, ik geloof zeker dat het zo
    werkt:-)
    heerlijk als je dat ook zo mooi kunt beschrijven, het universum heeft alles voor ons, we moeten het alleen maar vragen hé,

    ik zie mij eerdaags ook nog weleens met die boerenmeid aan het rollen gaan :-)
    er hangt duidelijk liefde in de lucht:-)

    maak er vandaag een heerlijke dag van,
    en oh ja...

    wat zei je zoon????

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik vind dit fijn om te lezen.
    Hetgeen we naar zoeken, vinden we niet zolang we er naar zoeken ... Het wordt ons aangeboden op momenten dat we het niet verwachten.
    Wel, in zoiets kan ik 'geloven' !

    Groetjes !

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Opnieuw zo glashelder duidelijk en herkenbaar. OEI, ongelooflijk.
    Jij bent je eigen bron in het Universum
    Je dacht dat je voor je zoon ging, maar JOUW bron bracht je naar DAT boek op DIE plaats op exact HET moment dat JIJ het nodig hebt...
    MOOIER kan het leven "Universum" het je niet laten ervaren, Wim.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. dag Wim. Een passage heeft mijn aandacht, net die andere Kijk. Ja ik zie meteen wat je bedoelt.
    Ik ga er niet over uitwijden. Ik volg alleen je theorie want je weet dat je antwoorden nooit vind, je moet ze tegenkomen. Zo kwam ik al dikwijls achter een betekenis als ik er niet meer aan deacht. Ik vind je post leerrijk, verhelderend en to the point. Zo zou ik meer willen lezen.
    zonnekegroet.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Je bent een geboren schrijver Wim, en jou voorbeeld is er eentje om met een gouden lepeltje in te nemen. Wat bijzonder dat je plots in vuur en vlam staat door deze verrassende, [verwarrende misschien?] ontmoeting...een ontdekking die gewoon in jou wereld kwam, op het juiste moment, het moment dat je het juist zo nodig hebt.
    Wederom een erg fraaie illustratie.

    Fijne dag,
    Lieve groet, Josephine

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Weerom wat bijgeleerd, al is het dan een woord
    dat ik niet dikwijls zal gebruiken.
    "serendipiteit", die Marius ook, hé.

    De idee of beter de toepassing ervan ken ik
    maar al te goed. Het is mij al vaak overkomen.

    Ik ben blij dat je dat bepaalde boek gevonden hebt, Wim.
    Verras ons nog maar met vele van die mooie tekeningen.

    lieve groet,
    ria

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Zo is het. Op momenten dat je heel bewust in het moment leeft, trek je het zelfs aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. ik heb een leraar gehad die de dingen net zo uit legt als dat jij doet.
    Toen was ik een opstandige puber (35 jaar terug) bij hem in de klas spitste ik mijn oortjes.Niets van zijn verhaal wilde ik missen.
    Nu hier bij jou zet ik m,n leesbrilletje voorop m,n neus, je weet te boeien Wim.

    Je illustraties zijn een boek waard!
    groetjes vanuit mijn gedachten.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Dit had ik gisteren gelezen maar het universum van mijn computer zegt soms eens njet, terwijl ik het wel interessant vond. Ik ken het begrip synchroniciteit goed maar dat ander begrip serendipiteit niet zo. Ik ken het wel uit ervaring en ik vind het wel mooi als je er zo een ervaring bijschrijft. Is echt wel goed hé om je weg te vinden op die manier!!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik kende het woord zelf niet,
    maar wel het mechanisme wat het voorstelt.
    Want wanneer ik stop met zoeken
    naar iets wat ik graag wil,
    valt het me bijna altijd, "toevallig" toe
    op een moment dat ik er helemaal niet meer aan denk.

    Mooi beschreven, Wim.
    Dankje.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ja, dit vind ik erg boeiend Wim, zulke logs spreken me enorm aan. Ik voel het verschil tussen de 2 niet zo goed geloof ik, maar ben nu ook niet heel scherp. Ik hou ervan om verrast te worden door 'toevalligheden', sta daar ook wel voor open. Overkomt me ook vaak vanalles dus.
    En hoe is het nu met de verveling van je zoon afgelopen? ;))

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Wouw Wim.
    Ik noem het liever Instinct.
    Wat is daar mis mee? Niets toch.
    Intuïtie gaat voor mij verder dan die 'toevalligheden'. Dingen die volop in je denken aanwezig zijn en de onbewuste focus die daardoor ontstaat.
    Intuitie en verbondenheid met (wat jij) het universum (noemt). Daar is m.i. meer voor nodig. Deze moderne tijd plaatst veel dingen in een te 'gemakkelijk' kader.
    Lees o.a. Mystici en andere geschriften zoals Filokalia etc.

    BeantwoordenVerwijderen