woensdag 17 februari 2010

Weekboek

hoofdstuk 6

Ik zit hier rustig thuis, met mijn laptop, en toets enkele woorden in.
Het betekent niet veel.
En toch… de woorden die ik hier op mijn beeldscherm zie verschijnen, komen via een simpele klik terecht in een bijzondere 'wereldwijde' wereld: een wereld van gedachten, ideeën, overpeinzingen, laat ik het ‘geestelijke energieën’ noemen.

Deze gedachten maken nu deel uit van een soort ‘gedachtenwolk’. In deze wolk komen ideeën terecht, maar ik kan er ook ideeën van anderen uit halen. Als ik er voor open sta, dan ligt er een schat aan kennis, ervaring, wijsheid binnen denkbereik. Het is een enorm reservoir, gevuld met gedachten die door talloze individuen de wereld ingestuurd zijn.
Op één of andere manier zal de persoon die zich in deze wereld begeeft, anderen beïnvloeden en beïnvloed worden - bewust of onbewust, veel of weinig.
Door al deze denk-verbanden, ontstaat er een onzichtbaar, maar heel reëel, geestelijk web.
Zonder twijfel zijn de contacten in die denkwereld niet altijd even ‘close’, maar toch ontstaat er een soort 'multi-bewustzijns-organisme', waar iedereen, als individu, deel van uitmaakt. Vroeger waren er kleine leefgemeenschappen die hun eigen groepsbewustzijn hadden. Families, stammen, dorpen en later steden, gewesten, provincies, landen: heeft niet elk van deze gemeenschappen een eigen bewustzijn, een eigen mentaliteit? Het voelt toch telkens ‘anders’ aan als je in een andere stad, streek of land komt. En alle individuen die er deel van uit maken, worden er door beïnvloedt en ze beïnvloeden elkaar ook onderling.
Nu we via internet communiceren, breidt de verbindende gedachtenwolk zich steeds verder uit. We zijn van kleine éénheden (die meestal meer beperkend, dan verruimend werkten...) aan het evolueren naar wereldwijde verbonden! (alleen taalverschillen weerhouden ons er in zekere mate van, om te communiceren met de ganse wereld)

En nu heb ik zin om even de idealist te zijn.

Het kennis maken met andere gedachtewerelden gebeurde tot een tijdje geleden, hoofdzakelijk door middel van boeken. Nu maken we via persoonlijke contacten kennis met meningen en overtuigingen van zo veel mensen uit zo veel diverse milieus. Het nauwer betrokken zijn bij die mensen, leidt vaak tot meer begrip voor hun visies. Soms worden gedachten letterlijk gedeeld met elkaar, waardoor de ander ahw een klein stukje van jezelf wordt.
Door het wereldwijde web groeit er een verbindend bewustzijnsweb waar iedereen in deelt én waar iedereen in alle vrijheid zijn eigen stukje individualiteit in uit kan drukken. 
Zou dit geen samenleving kunnen teweeg brengen, waar liefde, vrede en respect hun ware betekenis krijgen?
Ach, dit lijkt weer een héél naïeve wens,... maar wel één waar iedereen, diep in zijn hart, naar verlangt....

En plots lijkt dit onbetekenende getokkel op mijn toetsenbord een minuscuul stapje naar een 'hemelse' mensheid (dit lijkt verdacht veel op grootheidswaanzin, maar toch…). Minuscuul, onzichtbaar, maar misschien is het er toch ééntje.

© wim22

26 opmerkingen:

  1. Nou Wim, eerlijk gezegd heb ik die gedachte ook wel eens. Wellicht moeten we nog door het één en ander heen, maar dan....Kom, laat ons in alle grootheidswaanzin gewoon doortokkelen!
    (realistische SMILE)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ja, je getokkel is niet zomaar getokkel.

    aan de andere kant van dat scherm zit een grote verzameling gevoelens.

    .. die op zijn/haar beurt weer aan't tokkelen is met andere grote verzamelingen .. :-))

    de energiestroom is niet te overzien!

    maar vooral;
    niet te onderschatten! :-)))

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die "gedachtenwolk" bestaat, het is evenzo goed een deel van het Universum. Alles wat er is, is er altjd geweest. We denken dat we uniek zijn, dat ons denken en gedachte uniek zijn. Vergeet het maar! Alles wat we zijn was er al eerder, en wat we denken is al eerder gedacht.
    Ook jouw idealisme. Ik wil mijn oprechte gedachte schrijven (die ook al door anderen is gedacht): Je idealisme werkt aanstekelijk, het zou zo mooi kunnen zijn, maar met zoveel verschillende menselijke wezens en gedachten, zullen er ook altijd "kwade" denkers hun werk doen, en de anderen dwars zitten, net als in het echte leven.
    Maar we kunnen wel proberen onze goede gedachten uit te breiden, zo je ook schrijft, ons goede denken het Universum in te zenden, voorsl onze positieve energie uit te stralen. Daar is geen taal voor nodig, dat wordt door elke vorm van leven herkend, door alle rangen en standen, door dieren en zelfs de planten varen wel bij een positieve benadering.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Er is zoveel te zien en te lezen, ik tokkel soms ook om een paar mooie woorden te vinden en dat verder af te werken, onze wolk kan niet groot genoeg zijn

    BeantwoordenVerwijderen
  5. prachtig wim,
    ik lees je getokkel graag en ik weet als geen ander wat het www kan aanrichten...
    of teweegbrengen..
    het lijkt allemaal zo koud en kil, maar ik heb de meest warme ontmoetingen gehad,
    zo ook gisteren weer....
    daar kan ik een hele tijd op teren :-)
    nee het www, is een heerlijk medium, en het mooiste is,
    die je graag ziet zoek je op,
    en die je niet graag ziet...
    laat je gaan :-)
    je kunt er wel omheen in deze www.

    tokkel maar lekker door en laat flinke dikke wolken overdrijven wim:-)
    dat zijn immers mijn favoriete:-)

    dank je wel voor deze gedachten kronkels:-)
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  6. De gedachten zijn vrij: wie kan ze beletten
    Ze ijlen voorbij naar eigene wetten
    Geen mens kan ze raden of grijpen of schaden
    Hoe sterk hij ook zij: de gedachten zijn vrij

    Ik denk wat ik wil - wie zal 't mij verbieden
    Mijn denken gaat stil waarheen het wil vlieden
    Mijn wens en verlangen neemt niemand gevangen
    Hoe sterk hij ook zij: de gedachten zijn vrij

    En als men mij sluit in donkere kerker
    Dan lach ik ze uit - de geest is toch sterker
    Hij breekt onverdroten de grendels en sloten
    En werpt ze terzij: de gedachten zijn vrij

    Daarom wil ik voor immer verbannen de zorgen
    En wil ik ook nimmer meer bang zijn voor morgen
    Je kunt toch van binnen de vreugde beminnen
    En denken daarbij: de gedachten zijn vrij
    © Cobi Schreijer

    ... en jouw gedachtenwolk Wim... ik volg je er in, voor de volle 100%! Het is er heerlijk te vertoeven! Een zusterziel... of broederziel!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dag Wim, noem het geen grootheidswaanzin maar zelfkennis.Al de invloeden van buitenaf, komen ze nu uit boeken of verhalen of gezegdes etc ... het zet een mens aan het denken. Soms gaan die gedachten ver en drijft men af op een wolk maar toch mag men de realiteit niet uit de weg gaan.
    Maar ik word graag even meegevoerd hier in herkenbare dialogen en zo te weten dat ieder mens zijn eigen denkpatroon heeft.
    Tover nog maar wat op je laptop :-)
    een zonnekesgroet

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Prachtige gedachte, geen grootheidswaanzin. Wat ik heel mooi en nuttig vind van de wwwcommunicatie is dat je heel snel kunt vinden bij wie je past, gelijkgestemden. Daar waar je vroeger in een afgelegen dorp eenzaam was omdat je niemand HERKENDE in de letterlijke zin van het woord en je heel veel tijd verdeed met het zoeken naar mensen bij wie je paste, kun je nu -op het www of in blogland bijvoorbeeld- sneller schakelen en gebruik maken van de energie die anderen de wereld insturen en die je precies nodig had, of energie die je zelf uitzendt en die door anderen wordt opgepikt. Ik begrijp je woordenwolk en je tekening heel goed, voel dat ook zo, tijdens wandelingen met mijn hond bijv.
    Je hebt het heel mooi verwoord, dank daarvoor! Hartelijke groet Roelien.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. En weet je war ik het meest vind van dat alles wat je schrijft?
    Als ik helemaal alleen in het bos ben.
    Daar "voel" ik me "thuis", daar hoor ik.
    Daar voel ik mee één, met "alles wat er "is".
    Niets meer, niets minder.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik denk nog altijd dat het beter is om één goede buur te hebben dan 10 "spirituele" blogvrienden.
    Net zoals ik denk, neen net zoals ik zeker ben dat één goed gesprek van persoon tot persoon veel verrijkender is dan al dat pseudo-intellectueel gedoe vanachter een klavier, ergens in een hoekje. In de beslotenheid van de blogronde is elke tekst fantastisch, is elke tekening super, is elke foto een kunstwerk, en lijkt elke blogger een vriend. Net daar wringt het schoentje: een echte vriend durft al eens zeggen dat iets nergens op slaat. En dat mis ik in blogreakties, ze zijn al te dikwijls schijnheilig, want door velen bedoeld om de ander ook naar hun blog te lokken.
    Bloggen: synoniem voor eenzaamheid in de 21-ste eeuw. Je denkt ze te kennen, je denkt er wat aan te hebben, maar het wordt een verslaving die je langzaam maar zeker nog meer aan je scherm kluistert. The World Is Outside !
    Misschien stof tot nadenken ?

    BeantwoordenVerwijderen
  11. @ Anoniem:
    jammer dat zo'n kritische reactie dan net weer Anoniem is, ergens van achter een klavier in een hoekje... Ik had anders wel eens een goed virtueel gesprek met je willen hebben.
    Trouwens, de oppervlakkige schijnreacties herken ik wel hoor.

    Bloggen is voor mij een middel, géén doel.
    Een middel om in de innerlijke wereld van, vooral, mezelf te kijken.

    En NEE, zeker NEE: The world is NIET outside! De wereld is OVERAL, zowel buiten als binnen!

    Bedankt voor je eerlijke reactie. Inderdaad stof tot nadenken, en dat is écht altijd welkom.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. mooi is dat,hè, als je er goed over nadenkt:))

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Het is niet of het een of het ander.
    Mooi is een mengeling van beiden. Uit al mijn jaren in (virtueel) blogland hebben slechts, (slechts?)drie mensen elkaar gevonden/ontdekt, die nu ook (soms) in mijn echte leven mogen komen, bij elkaar. Vriendschap geworden.
    Dat is niet anders dan zo als je die in je eigen leefomgeving ontdekt.
    Het is precies, zoals je zegt Wim, het mooie is dat je wereld erdoor verrijkt wordt.
    Maar Anoniem heeft ook gelijk, voor veel mensen kan het een verslaving worden en komen nooit meer verder dan hun scherm en klavier.
    Ik zal ook blij zijn om straks weer gewoon te kunnen en morgen gaan werken, en zal zeer veel minder bij de pc zijn.
    En ook heeft NN gelijk in het feit dat ik vaak ook vind dat de reacties bij sommige blogs niet veel voorstellen. Maar veel blogs stellen zelf ook niet veel voor, helaas.
    Daarom is het zo fijn om hier bij jou te komen lezen. Het GAAT ergens over.
    En de bloggers....
    ze schijven en doen voort....!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. @ Anoniem

    Alles wat er in de 'World Outside' voor komt,
    in onze lzzfwereld,
    is voortgekomen uit de gedachten,
    uit de 'World Inside'...
    Of voor mijn 'spirituele blogvrienden'(hihi):
    In den beginne was het Woord...

    BeantwoordenVerwijderen
  15. ...en zo zijn er mensen die heel mooi schrijven terwijl de ander weing woorden gebruikt.
    Er zijn mensen die mooie foto's of tekeningen maken terwijl een ander weer andere talenten heeft.
    Voor de één is zijn of haar blog heel belangrijk en misschien wel een stap om weer contact met de "wereld" te maken terwijl voor een ander die blogs niets voorstellen. Zo ook de reacties.
    Het is moeilijk daar een oordeel over te geven maar gelukkig hoeven we dat ook niet.
    En weet je wat zo mooi is aan dit blog-gebeuren: dat de meeste bloggers elkaar in hun waarde laten en respect hebben voor elkaar. Mooi hè.

    En Wim...ik vond je reactie op mijn weblogberichtje zo mooi dat ik 'm wat extra aandacht heb gegeven (zie mijn blog) want ik mag dan mooie beelden maken, zo mooi schrijven als jij kunt kan ik niet :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wim, jouw droom, is ook mijn droom,
    ik zou niet liever willen.
    En werk er ook graag aan mee.

    Maar ik vrees dat we nog een lange weg
    af te leggen hebben.
    Ik kom met enige regelmaat in een bepaald forum,
    het is soms om te schreien, hoe mensen elkaar
    afbreken, belachelijk maken, wegpesten.
    Dat zijn dan volwassenen die zichzelf beschaafd
    en intelligent vinden.
    Zodra iemand een andere mening heeft en daar
    voor uitkomt, gaan de popjes aan het dansen.

    Onder de bloggers en ook op poëzie, heerst een
    heel andere sfeer.
    Gelukkig maar, want anders had ik mijn PC al
    lang meegegeven met het groot huisvuil.

    Jouw tekening Wim, vind ik prachtig, indruk-wekkend
    en geeft echt de intenties van jouw schrijven weer.

    Nog een fijne avond,
    ria

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik vind het wel een mooie gedachte, maar ik las ook de reactie van 'anoniem' en dat is ook waar: ik zie het als een surplus, dat bloggen. Het is niet of bloggen of echt leven, t'is alletwee, en met alles is dat zo: alsook gedachten en gevoelens en ervaringen. Alles zit in het universum en evolueert denk ik. Ik vind het fijn als er nog idealisme is.
    Trouwens bedankt voor je reactie op mijn speksteen :)

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Heel mooi Wim.
    Het delen van gedachten en daarover terugschrijven.
    Het is elke dag opnieuw boeiend.
    Maar toch vind ik een echte persoonlijke band veeeel belangrijker.
    En dikwijls denk ik dan ook dat het zeer interessant zou zijn om enkele blogmensen te ontmoeten en eens echt doorpraten over de dingen die we virtueel delen.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. via klaproos kom ik hier terecht.
    De gedachtengang die jij hebt over het wereldwijde net spreekt me wel aan.
    Ik blog nog niet zo heel lang, maar merk dat er, door te lezen en zelf te durven vragen/vertellen, vriendschappen kunnen ontstaan.
    Het gekke is, dat het toch vaak ook zomaar weg kan zijn wanneer je stopt met bloggen.
    Vriendschappen in "real live" zijn dus toch belangrijker?
    vriendelijke groetjes vanuit mijn gedachten

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Bedankt voor je oprechte belangstelling.
    Je reactie doet me goed en liet me even glimlachen.
    Ik weet precies wat of je bedoelt.
    Het is fijn om over allerlei dingen met elkaar van gedachten te wisselen en daardoor je eigen visie soms wat bij te stellen.
    ik kom graag nog es weer bij je lezen;)

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ja Wim, dat is een gedachte die ik met je deel (die je ook aanspreekbaar hebt verwoord en van een draaie tekening voorzien) ... en toch, ook hier weer probeert ieder die immense gedachtenwereld overzichtelijk te houden, selecteert zich een 'eigen gemeenschap" (beperkt aantal weblogs) want dat hele wolkendek, dat is teveel van het goede --- hoeveel moois zal ons nóg niet blijven ontgaan? Minuscuul, ja, je zei het al, maar waardevol.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Ja, dat is toch waar iedereen naar verlangt. Dit is een van de positieve kanten die internet heeft/kan hebben.
    Mooi log Wim.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Mijn reactie ligt tussen "twee stoelen".
    Ik kan me bij twee lezers vinden.
    Deze van An haar reactie van 17 februari 2010
    En ook wel deze van anoniem.
    Ik zou ze graag uitleggen en motiveren , maar ik vermoed dat ik hier te weinig plaats zou hebben.
    Ik mail je erover!

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Grootheidswaanzin is het niet, eerder idealisme en positivisme
    En...gedachten hebben krachten...
    fijn weekend alvast Wim!

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Ik persoonlijk heb bloggen nooit als onbelangrijk getokkel gezien. Het fijnste om lezen zijn de bedenkingen en gedachten van een medemens. Om hen te leren begrijpen en zodoende ook jezelf beter te leren kennen en begrijpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  26. wat een mooie gedachte en ik vind het niet idealistisch...het is gewoon waar. Als we elkaars blogs lezen of bekijken nemen we een stukje van de intentie mee. Daar kan anoniem niet omheen...ook anoniem heeft nu een stukje gedachtengoed gemeen en op den duur Wim....het komt goed...dank voor dit mooie getokkel

    BeantwoordenVerwijderen