Weekboek
hoofdstuk 1
Toen ik vanmorgen opstond, dacht ik: 'daar gaan we weer voor Another day in paradise’ (de bijhorende gelaatsexpressie was echter niet illustratief voor deze gedachte, die intense gelukzaligheid liet vermoeden). Voor iedereen nog eens een dagje in dit aardse paradijs, uitgezonderd voor hen die pas op weg zijn of voor hen die moeten vertrekken…
Het lijkt hier verdorie wel een vakantiebestemming!
De meeste reizigers zoeken hun vooraf geboekte verblijfplaats op en werken een, vooraf bedacht en min of meer vastgelegd, reisschema af. Anderen gaan op ontdekkingstocht en volgen hun innerlijke stem en intuïtie, waardoor ze eigenlijk ook een onzichtbaar maar toch voorbestemd pad volgen. En dan zijn er ook altijd wel een paar die blijven rondzwerven omdat ze niet tevreden zijn over hun lotsbestemming (of is het juist hun lot om niet tevreden te zijn met hun lotsbestemming?).
Het eerste gedeelte van mijn paradijselijke dag bestond uit een opeenvolging van opgelegde taken (onder zachte dwang…). In chronologische volgorde waren dat: katten voederen, zoon naar station brengen, stofzuigen bij schoonmama en boodschappen doen, ook met schoonmama. Thuis gekomen, stonden de kopjes en schoteltjes geduldig hun wasbeurt af te wachten. Boven waren de bedden in afwachting van hun opmaak. Nog even op volle toeren doorgaan! Zo, klaar nu.
Dat was buiten de waard gerekend die, door ziekte geveld, alles vanuit een comfortabele uitkijkpost nauwlettend gadesloeg: ‘Ik zou graag hebben dat je nu de keuken nog dweilt,
’t is hoognodig’. Pffff, vooruit dan maar…
Eindelijk. Eerst nog een zelfgekozen opdracht uitvoeren, namelijk enkele hoofdstukjes lezen in ‘Het spel van de engel’ (Carlos Ruiz Zafon). Zaterdag moet het boek terug naar de bibliotheek en ik heb nog tachtig bladzijden te gaan (te lezen eigenlijk). Het boek leest heel vlot, toch kost het me grote moeite de 552 bladzijden door te komen. Ik kan de concentratie niet lang volhouden sinds... och, laat ik het daar nu niet meer over hebben.
Tenslotte beland ik , voor een uurtje, op mijn geliefde plaats:
IN mijn hoofd, OP mijn stoel, ACHTER mijn pc…
en schrijf voor jullie dit kijkje achter de schermen van ‘gouden lepeltje’.
En het is de bedoeling dat dit vanaf nu elke week eens gebeurt, kwestie van een beetje routine te krijgen in het schrijven. Een weekboek dus.
© wim22
en wat wordt het morgenvroeg ???? hihihihi
BeantwoordenVerwijderenliefs en slaapwel Wimmeke
Leuk idee, een weekboek
BeantwoordenVerwijderenDat van het niet of moeilijk kunnen concentreren komt me héél bekend voor.
Sinds, nouja, jeweetwel.
Werd uiteindelijk iets beter, gelukkig.
Vlindergroetjes
Aponi
Ik ben niet zo'n lezer of het moet met korte teksten zijn, maar toi toi met je weekboek, want dat is een leuk idee :o)
BeantwoordenVerwijderen:-)
BeantwoordenVerwijderenwim..ik zeg dit niet vaak, maar ehhh
ik denk al schrijf jij een boodschappen briefje dan weet je mensen nog te boeien:-)
dus ehhh
voor de wekelijkse boodschappen:-)
kom ik graag hier,
zoals ik nu al dagelijks even kom piepen :-)
dank je wel, voor je wens,
we maken er een mooi dagje van reken maar :-)
ben reuze benieuwd Wim!
BeantwoordenVerwijderenThe paradise according to Wim?
Lijkt me een opbeurend gebeuren...
Paradijselijke groet!
(mogen best hele lange stukjes zijn hoor..hahaha)
O en dat boodschappenbriefje, vergeet de wortel en rode bietjes niet!!!
blijf alles zien als een groot avontuur dan wordt het geen tredmolen:))
BeantwoordenVerwijderenja een huisman heeft veel werk hé en zeker als de 'waard' thuis is :-)
BeantwoordenVerwijderenBen nieuwsgierig dus w8 af.
BeantwoordenVerwijderenBlijf wel genieten hè.
Ik heb met de glimlach de molen bekeken en je verhaal gelezen. Wat een man toch lijden kan he ... Zafón leest heel vlot en is erg geheimzinnig in zijn schrijven. Ik heb al zijn boeken in een ruk uitgelezen en het blijft bij.
BeantwoordenVerwijderenNeem gerust plaats achter je Pc, op je vertrouwde stoel en verras ons met je wekelijkse teksten die ik ook graag in een ruk uitlees.
Zonnekesgroet!
Ik ben benieuwd waar het pad ons nog zal brengen..
BeantwoordenVerwijderenGrtjs!
Geinig! Ik laat me verwennen met dit leesplezier en wacht op de dingen die gaan komen ..... Groet, Jan. ( http://vertel.jansfotos.nl )
BeantwoordenVerwijderenik ben blij met dit eerste hoofdstuk van je weekboek, wim!
BeantwoordenVerwijderendeze dag mag je met een gouden lepeltje oppeuzelen! :-)
morgen weer zo'n dag?
alhoewel ik hoop dat je waard dan weer fris en monter door het huis mag huppelen (desnoods met dweil?) :-D
fijn weekend,
en .. dankjewel voor de goeie punten op mijn rapport? :-)
Persoonlijk vind ik dit een reuzegoed idee, Wim. Het spreekt de voyeur in mij wel een beetje aan...
BeantwoordenVerwijderen*wink, big smile*
Maar serieus nu; ik hoop dat je je weekboek nog lang volhouden kan, je (be)schrijft het allemaal zo mooi, mét de nodige humor!
Jammer te horen dat vrouwlief (?) ziek is, wens haar veel beterschap van me toe hé!
En maak er een fijn, creatief weekend van!
hoi Wim,
BeantwoordenVerwijderenals ik zo regelmatig eens op je blogje kom lezen, dan vraag ik mij af of jij het nog nodig hebt om jezelf te oefenen in teksten schrijven,
wat jij schrijft boeit mij altijd weer en weer, het is gewoon een plezier om hier op dit blogje rond te zwerven ( al reageer ik niet veel, ik ben er wel stiekem hoor ;-))
ben al benieuwd naar volgende week
liefs,
Nikita xx
Hoe je het draait en keer je weet het steeds
BeantwoordenVerwijderenop een boeiende manier te brengen Wim!
Je goocheld met woorden!
Knap!
Gr.
P-TER
Hoi Wim,
BeantwoordenVerwijderenEen erg leuk idee, "Een weekboek" Met de start van dit idee heb ik wel een beetje met je te doen. Het prille begin begon met allerlei, [welliswaar door omstandigheden] bezigheden die jou deed belemmeren te werken aan je weekboek.
Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je juist door de belmmering van het gevoel van een paradijselijke dag op het idee bent gekomen van een Weekboek. Om zodoende toch nog het gevoel van een paradijselijke dag te kunnen ervaren.
Maar ik vind het geweldig hoe je dit allemaal omschrijft, je krijgt notabene al wat routine Wim, ;~)
Fijne zondag,
Lieve groet, Josephine
Hi Wim,
BeantwoordenVerwijderenje brengt me op het idee om er zelf ook aan te beginnen. Alleen... een week vliegt zo ontzettend vlug voorbij. Denk dan maar - als geboren uitsteller - dat ik er best een jaarboek van maak.
We zien nog wel.
Groetjes,
Renaat
beste Wim,
BeantwoordenVerwijderen...ik lees graag mee over andermans schouder,
hoe een dag, een week verloopt.
Aangezien wij al enkele jaren de pensioenleeftijd hebben bereikt, zijn er heel wat klussen die ook door manlief worden gedaan.
Alleen, hij kan het niet goed hebben dat ik ze vraag of opdraag, dus...geef ik hem alle vrijheid, ha-ha-ha
Het liefst van al is "koken", maar dat komt denk ik, omdat hij zo graag eet...
groetjes,
ria