woensdag 29 juli 2009

Kunstboeren
-
Kunst vind je niet alleen in musea, kerken of galerieën.
Als je goed om je heen kijkt, kun je overal kunst ontdekken
en zelfs op niet zo evidente plaatsen als het platteland.

Wat dacht je van dit expressionistisch lijnenspel...
-
Ben je helemaal onder de indruk van de impressionisten?
-
Nee? misschien liever een minimalistisch werkje?
-
Of geef je eerder de voorkeur aan abstracte lijnen?
-
Ooh, het mag best wel wat experimenteler?
-
En wat denk je dan van dit pointillisme?
-
Je ziet het, kunst is overal!

zaterdag 25 juli 2009

De weg omhoog
- -
Wandelen in de bergen inspireert soms tot levensbeschouwelijke gedachten.
-
Eén van mijn overpeinzingen was dat
het maken van een bergwandeling
veel gelijkenissen vertoont met het levenspad.
-
Daarom het volgende 'verhaaltje':
-
Als ik de lichtstijgende weg aanvat, ben ik vol goede moed
en nieuwsgierig naar wat komen gaat.
Na de eerste zwaardere helling begin ik te beseffen
dat het grote inspanningen zal kosten om de top te bereiken.
Ik voel me echter nog fris en sterk, dus ga ik er tegenaan.
Gaandeweg wordt de vermoeidheid steeds groter
maar mijn wilskracht drijft me toch verder.
Soms denk ik wel eens:
waarom doe ik dit, waar ben ik aan begonnen?
Maar ik ben reeds te ver gekomen om nog terug te keren
en ondertussen is de top weer wat dichterbij gekomen.
Uiteindelijk boven gekomen,
word ik beloond met een fraai vergezicht
en met de voldoening iets bereikt te hebben.
Ik kijk naar de weg die ik afgelegd heb.
Een lange weg met veel obstakels,
maar hierboven lijkt dat alles al zo ver weg.
Er zijn nog hogere toppen te bereiken,
maar voor mij hoeft dat niet meer.
Ik ben tevreden met wat ik bereikt heb,
dus begin ik met een voldaan gevoel de afdaling.
Gezwind gaat het nu bergaf,
de inspanning en concentratie nodig voor de beklimming
maken plaats voor ontspanning en mijmeringen.
Gedachten over wat geweest is en wat nog komen gaat.
Hoe verder ik nu van de top verwijderd raak,
hoe meer ik terugdenk aan die momenten daar boven.
Toch geniet ik van de terugweg,
heb tijd om wat langer halt te houden en om
intenser te genieten van wat het leven te bieden heeft.
Terug in de vallei aangekomen,
lichamelijk vermoeid van de lange tocht,
geestelijk moe door de vele emoties en gedachten,
kijk ik nog eens naar boven en denk:
het is goed geweest.
-
Zo, dit kon mijn toekomstige biografie zijn
(ik ben bezig aan de afdaling),
maar het was 'maar' een bergtocht.
Er zit wel wat in, in die vergelijking, vind je niet?

-

woensdag 22 juli 2009

Wind.
-
-
Toen ik enkele dagen geleden in het domein De Gavers (Harelbeke) wandelde, bemerkte ik op een bepaald moment een confrontatie tussen het nostalgische verleden en het vooruitstrevende heden:
-
de Koutermolen probeerde zijn oude glorie te verdedigen
tegenover de kracht van de vier nieuwe windturbines.
De vijf molens draaiden op volle toeren door de strakke wind.
En de oude molen haalde nog eens alles uit de kast
alsof hij die nieuwelingen een lesje wilde leren.
-
De Koutermolen (in vroeger tijden dienst doend als korenmolen) werd, na de restauratie in 1987, één van de toeristische attracties in het provinciaal domein de Gavers.
Het windmolenpark op de grens van Harelbeke, Zwevegem en Kortrijk bestaat uit vier turbines van twee megawatt. Met hun masthoogte van 108 meter en tiphoogte van 149,5 meter zijn het de hoogste in Vlaanderen. De turbines wekken een hoeveelheid elektriciteit op vergelijkbaar met het jaarverbruik van 5.900 gezinnen.
-
Maar de wind doet meer dan molens laten draaien.
-
Ik geniet
van het gevoel van de wind langs mijn huid,
van zijn spel met mijn (nog weinige) haren.
Het is alsof er meer lucht is dan anders,
en ik beter kan ademen, herademen.
De wind geeft me een gevoel van vrijheid,
rukt me los van beslommeringen, weg van alles.
Ik voel me onbevangen, luchtig, licht.
Ik laat alles los, alleen dit gevoel hou ik vast.
-
Veel mensen houden ervan even uit te waaien aan de kust.
Op die manier proberen ze zorgen en stress te verjagen.
-
De wind is magisch,
je ziet hem niet maar voelt hem des te meer,
zowel lichamelijk als geestelijk.
-

zaterdag 18 juli 2009

Bergen.
-
Bergen bergen, heb ik gezien.
Dat is zo als je naar Zwitserland trekt.
-
-
Het was een eerste kennismaking
met het land der drie- en vierduizenders.
En het werd een heel aangename.
-
-
De wolken hielden het uitzicht vaak goed geheim
om dan plots als een 'coup de théâtre' open te schuiven
en een immens panorama te presenteren.
-
-
Er zijn bergen wandelpaden,
en wandelen is dan ook wat we gedaan hebben.
Acht dagen lang mochten we genieten
van de bergen rond Adelboden.
De uren waren blijkbaar te lang voor mijn wandelschoenen.
Een losgelaten zool leidde tot een onverwacht soevenier:
een paar nieuwe, echte Zwitserse 'wanderschuhe'.
-
-
Maar de mooiste herinneringen zijn natuurlijk
de berg indrukken van grootse berglandschappen,
afgewisseld met groene hellingen vol alpenbloemen
met als enige geluid dat de stilte doorbreekt,
het ruisen van een riviertje.
-
-
'Hemelse' momenten, die hier op mijn blog
niet onvermeld mogen blijven.
Soms was de inspanning om de berg op te komen zwaar
maar steeds werd ze ruimschoots beloond.
-

Zwitserland, tot nog eens!

zondag 12 juli 2009

Bent u bang voor vulkanen en lawines, tsunami's en cyclonen, aardbevingen en overstromingen? Blijf dan vooral in ons land. Belgen lopen volgens de Verenigde Naties het minste kans te sterven door natuurrampen. (bron: Het Nieuwsblad)
-
Als dat geen goed nieuws is.
-
We leven in een paradijsje op aarde.
-
Een rustig landje zonder ernstige moeilijkheden (tenzij iemand vindt dat BHV dat is), comfortabel, luxueus, niet te warm of te koud, niet te nat of te droog. Ziekteverzekering, sociale vangnetten, instellingen en structuren voor alles en nog wat. Veel cultuurgoed, (nog) goede economische omstandigheden. (Te) Volle winkelrekken.
-
En toch.
--
Nu al wordt geschat dat depressies de Belgische bevolking rechtstreeks 1 miljard euro per jaar kosten. De Belgische economie verliest jaarlijks 6,6 miljard euro door ziekteverzuim, waarvan ruim de helft is toe te schrijven aan depressies en psychologische problemen. De Europese Gemeenschap waarschuwt dat één op vier Europeanen met psychische problemen te maken heeft!
-
Als we het fenomeen bestuderen, zien we dat depressie met stress en onvrede te maken heeft. Dat betekent dat we dringend anders moeten gaan leven. Maar de kosten wegen niet op tegen de (economische) baten.
-
Onze westerse economische denkwijze is onderdrukkend. Iedereen moet de uitgestippelde routes volgen. Van iedereen wordt hetzelfde gedrag verwacht.
-
Neem mensen hun eigen aard af
en ze worden ziek of agressief.
-
Ze zijn slachtoffer van het maatschappelijk en economisch systeem. Als gevolg daarvan keren ze die bepaalde manier van leven en denken de rug toe.
-
Tijd voor inkeer?
-
Onze wereld verandert té snel. Onze beschaving is zichzelf aan het voorbijlopen. We zijn heel wat dingen kwijtgeraakt die we beter hadden behouden.
Misschien is het tijd om te bezinnen?
-

woensdag 8 juli 2009

Eenvoud
-
Soms lees je wel eens iets waarvan je denkt:
dat is nu eens precies wat ik bedoel,
dit had ik zelf willen schrijven.
-
Hieronder volgt zo'n stukje tekst.
-

-

De natuur kreunt. Onze portemonnee ook.
De grenzen van onze bezitterige maatschappij zijn bereikt.
Dan noemen analisten het crisis.
Noem het liever een kans.
Kans op anders leven, met de smaak van eenvoud.
-
Eenvoud is gaan naar de kern.
Daar roerloos in blijven staan.
Geen gevecht om gelijk.
Geen mijn en geen dijn.
Gewoon, eenvoudigweg zijn.
-
Eenvoud is met aandacht leven.
Kijken, ruiken en horen,
overschouwen en voelen.
Bijen zoemend rond een perk bloemen.
De koe loom in de wei,
een boom met welkome schaduw,
frisse avondregen op je huid.
-
Eenvoud is natuurlijk verwant worden.
Je bevat niet.
Je bezit niet.
Je doet niets meer pijn.
Je prevelt een onweerstaanbare bede
van dankbaarheid.
-
Minder kan dus ook meer zijn.
Adem en ruimte. En veel teder, nieuw leven.
-
Hilde Van Putten in 'Vrouw en Wereld', juli-augustus 2009.
-

zaterdag 4 juli 2009

De Ronde van Lucien

-
Voor iedereen die een beetje wielerliefhebber is,
zijn het weer boeiende tijden. De tijd van de Ronde.
Voor mij staat de Tour de France onlosmakelijk verbonden
met een kleine, tengere en eenvoudige Belg,

Lucien Van Impe.

-

-
Als ik tijdens een fietstocht met vrienden
een molsheuvel in het vlakke vlaamse land beklom,
getooid in mijn gele trui,
durfde ik mij wel eens Lucien te wanen.
Vele zomers lang was ik gekluisterd aan radio of tv
om de prestaties van dat getalenteerde klimmertje te volgen.
Oh, wat kon ik er van genieten als hij op één of andere col
een demarrageke placeerde en gezwind van het hijgende peloton wegreed.
Hoezeer bonkte mijn hart mee op de kadans van zijn pedaalslag.
Wat een prachtig zicht: zijn rode bolletjestrui
die zich langs hete bergflanken dansend voortbewoog,
op weg naar de top, naar de zege, naar de faam.
Heroïsche daden in een decor voor echte helden van de koers.
-
Jarenlang was er ook een lichte frustratie aanwezig:
waarom gaat hij nu niet voor geel, voor de eindoverwinning?
Tot 1976: het jaar van de grote voldoening, de beloning voor Lucien, de beloning van mijn jarenlange supporteren:

geel in Parijs!
Ik herinner mij nog goed die laatste rit naar de Champs Elysées,
bang dat een val zijn overwinning nog zou dwarsbomen.
En dan het podium, met mijn Lucien Van Impe op het hoogste schavotje, voor Zoetemelk en Poulidor.
Ik was in de zevende hemel.
-

woensdag 1 juli 2009

1 juli,
-
voor de meeste studenten de mooiste dag van het jaar.
Vakantie dus.
Dagelijkse routines worden overhoop gehaald.
De routine van het posten van blogberichten
tracht ik toch vol te houden,
al is het met enkele op voorhand gemaakte stukjes.
-
Geniet van de zomer,
van de vakantie, van het leven.
Dat doen onze katjes in elk geval al.
-
Tot schrijvens.
-