woensdag 16 maart 2011

Weekboek - 29
-
Zomaar een ideetje...

Ik lijk wel een puzzelstuk. Soms klopt alles, het plaatje is perfect. Alle stukken rondom mij passen vloeiend in elkaar. Samen met hen vorm ik een sluitend geheel, samen maken we een werkelijkheid waarin ieder zijn functie vervult. Elk stukje deelt in de voldoening van deze duidelijke, ordelijke wereld in harmonie.
-
Maar soms is het alsof er niets of niemand nog op zijn plaats ligt. Een schok van buitenaf, hoe klein ook, heeft de breekbare constructie overhoop gegooid waardoor alles onduidelijk wordt. Alle verbanden komen los of worden verwrongen. Innerlijke chaos is het gevolg.
-
En dan moet er weer gepuzzeld worden. Meestal lukt het om met dezelfde stukken mijn leefwereld te herstellen. Af en toe zijn er stukjes beschadigd of ze hebben een gedaanteverandering ondergaan zodat ze onmogelijk nog tot één geheel te smeden zijn. Dan moet ik op zoek naar vervangers om de zin en betekenis te herstellen. Of soms zijn ze zo waardevol dat ik probeer om de stukken weer te lijmen.
-
Een paar maal valt een stuk van de tafel, het komt terecht in een onzichtbare dimensie en verdwijnt voorgoed uit mijn wereld. Deze leemtes probeer ik in te vullen of te verdoezelen met de kleuren van mijn herinneringen.
-
Tja… er moet heel wat gepuzzeld worden in een leven.

9 opmerkingen:

  1. Maar je beschrijft het heel beeldend!
    Net op de valreep van het slapen gaan wens ik je een goede nachtrust toe. Mocht je dit morgen pas lezen.....je begrijpt het al?
    ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dag wim,
    scokkende gebeurtenissen hebben wel even tijd nodig om weer op z'n plek te vallen enje inzicht te geven in dit leven,
    maar wees er zeker van, inzicht krijg je,

    lieve groet,
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het leven is één grote legpuzzel, een heel interessante legpuzzel dat zeker. Door de keuzes die ieder mens dagelijks moet maken, van de onbelangrijke dingen tot de ingrijpende toe, dragen er toe bij dat de legpuzzel steeds weer in de war raakt. De rust en harmonie wordt dan danig verstoord. Plus allerlei zaken van buiteaf die de puzzelstukken bijna mysterieus door elkaar schud en zelfs laat verdwijnen.
    Tsja...er is geen eigenschap die aantrekkelijker is dan evenwichtigheid, dat diepe gevoel van op je gemak zijn met jezelf en de wereld, maar jammer genoeg zijn dat vaak maar momenten die we af en toe ervaren en vooral bewust moeten koesteren. Ja Wim, we puzzelen wat af in ons leven...en zeg eens eerlijk....zou je anders willen???

    Wens je morgen een fijne dag toe,
    Lieve groet, Josephine

    BeantwoordenVerwijderen
  4. mooie vergelijking, het leven als een legpuzzel, maar dan zeker wel eentje van ontelbaar veel stukjes... en eentje die eigenlijk nooit afgeraakt...
    succes met het puzzelen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. het leven is wel een echte puzzel, maar piekeren helpt ook niet echt...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het leven is een puzzel waard.
    Je begint met een complete puzzel
    maar al gauw gaat het door elkaar
    en schuiven met de stukjes hoort daarbij
    soms schuif je een stukje een poosje aan kant
    dan opeens mag het er weer bij
    door het gebruik komen er rafeltjes
    zie je waar het soms niet zo goed aansluit
    maar uiteindelijk komt er een dag
    dat de puzzel klaar is
    dan kijk je terug op jouw leven
    alles heeft een juiste plaats gevonden
    en je ziet dat het goed is.....

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Al die stukjes zijn zo mooi, en het/ de één kan niet zonder de ander.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. dat heb je goed beschreven Wim

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Mooi stukje!
    Het maakt nu ook deel uit van de grote puzzel die he tbestaan is.

    BeantwoordenVerwijderen