Zeven facts, zeven tekeningen
Het vervolg van mijn Award-verplichtingen
Fact 3
19 jaar. Eerste jaar opleiding 'grafisch ontwerper', Sint-Lucas, Gent.
Door één van de leraren werd voorgesteld om een eigen gemaakte aquareldoos te maken, waardoor iedereen zelf zijn gewenste kleuren kon kiezen, aanvullen of vervangen. Dat deed ik dus ook (ik was een brave, volgzame leerling).
Eén van de wekelijkse aquarelopdrachten bestond er dan ook in om deze 'kleurdoos' kunstig op papier te vereeuwigen. En ze bestaat inderdaad nog steeds... op papier.
Vrouwlief (?) heeft het echte doosje tijdens het verhuizen eens 'per ongeluk' bij het huisvuil gezet. Grrrrr.
Vrouwen, he? (Ik geef toe, ik durf soms ook meer opruimen dan Manlief lief is)
BeantwoordenVerwijderenSodejuutjes Wim, gaat er ergens een schatkist open ofzo! Straks ga ik je nog boycotten! Hihihihi.
BeantwoordenVerwijderenTis dat ik zo goedkoop reis van Gouda naar België...
Weer wenst Walter W W!
wanneer komen ze 't huisvuil bij jou ophalen, wim? ;-))
BeantwoordenVerwijderenwat een pareltje toon je ons hier alweer!
ik hang opnieuw met mijn neus tegen 't scherm geplakt!
hier krijg ik nooit genoeg van! ;-))
Nou, als vrouwlief weer eens in zo'n mood is, dan mag je MIJ gerust verwittigen hoor Wim. Ik kom dit kleinood gratis en voor niks wel ophalen!
BeantwoordenVerwijderen*wink, big smile*
tja.. da's jammer wim.....
BeantwoordenVerwijderenmaar bedenk.. er is plaats gekomen voor iets anders:-)
en de tekening die je ervan gemaakt hebt is wondermooi
De tekening is net zo echt als het echte doosje. Dus het doosje is niet weg. Prachtig gedaan!
BeantwoordenVerwijderenzo knap...
BeantwoordenVerwijderen...ik kan die doos bijna ruiken...
Dag Wim. Ik begin bij de S ... van schitterend.
BeantwoordenVerwijderenMaar uw tekeningen zijn een Streling voor het oog. Moest je ooit exposeren laat het mij dan weten!? lieve zonnekesgroet
oeps, doosje weg, en ik herinner me dat doosje nog zo goed, dat oranje waterpotje trouwens ook
BeantwoordenVerwijderenDat is nou jammer. Maar het aquarelletje is er zeker niet minder om. Integendeel.
BeantwoordenVerwijderenJe hebt het, ondanks je het niet hebt toch in de vingers!;-)
Spijtig dat het weg is, maar de herinnering zit goed voel ik!
BeantwoordenVerwijderenEn dit op 19 jarige leeftijd tot stand brengen... je was een voorbeeldige leerling kan ik wel zeggen. Zelfs de nerven van het sigarenkistje zijn excact...zo knap. En dan vrouwlief[?] zelf heb ik zo'n manlief[?] die al snel alles rotzooi vindt. Daar gaan je kostbare napjes, vreselijk, [zou er zelf ziek van zijn, hihi] Laten we het onwetendheid noemen, erg jammer natuurlijk maar gelukkig heb je deze fraaie aquarel nog ter herinnering...
BeantwoordenVerwijderenFijne week Wim,
lieve groet, Josephine
dingen zijn nooit helemaal echt weg, er blijft altijd iets van de energie achter:))
BeantwoordenVerwijderenSpijtig. Geluk dat je het aquarel nog hebt.
BeantwoordenVerwijderenweer zo mooi die woordjes van jou
BeantwoordenVerwijderenSoms zijn dingen niet meer goed te maken,
BeantwoordenVerwijderenzoals,
per ongeluk,
de knuffelbeer van je kind,
kwijt te geraken...
Prachtig Wim hoe je het doosje al als lang gebruikt op papier zette.
BeantwoordenVerwijderenmooie doos! net echt,knap werk!
BeantwoordenVerwijderenen ja ik moet bekennen dat ik ook wel gauw iets weg gooi,tot ergernis van mijn man toe!
Wel leuk om je dat nog zo levendig te herinneren en op te schrijven. Het doet me trouwens denken aan mijn Sint-Lucastijd.
BeantwoordenVerwijderen