maandag 1 maart 2010

Zeven facts, zeven tekeningen
Het vervolg van mijn Award-verplichtingen
 Fact 3

19 jaar. Eerste jaar opleiding 'grafisch ontwerper', Sint-Lucas, Gent.
Door één van de leraren werd voorgesteld om een eigen gemaakte aquareldoos te maken, waardoor iedereen zelf zijn gewenste kleuren kon kiezen, aanvullen of vervangen. Dat deed ik dus ook (ik was een brave, volgzame leerling).
Eén van de wekelijkse aquarelopdrachten bestond er dan ook in om deze 'kleurdoos' kunstig op papier te vereeuwigen. En ze bestaat inderdaad nog steeds... op papier.
Vrouwlief (?) heeft het echte doosje tijdens het verhuizen eens 'per ongeluk' bij het huisvuil gezet. Grrrrr.

19 opmerkingen:

  1. Vrouwen, he? (Ik geef toe, ik durf soms ook meer opruimen dan Manlief lief is)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sodejuutjes Wim, gaat er ergens een schatkist open ofzo! Straks ga ik je nog boycotten! Hihihihi.
    Tis dat ik zo goedkoop reis van Gouda naar België...
    Weer wenst Walter W W!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wanneer komen ze 't huisvuil bij jou ophalen, wim? ;-))

    wat een pareltje toon je ons hier alweer!
    ik hang opnieuw met mijn neus tegen 't scherm geplakt!

    hier krijg ik nooit genoeg van! ;-))

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou, als vrouwlief weer eens in zo'n mood is, dan mag je MIJ gerust verwittigen hoor Wim. Ik kom dit kleinood gratis en voor niks wel ophalen!
    *wink, big smile*

    BeantwoordenVerwijderen
  5. tja.. da's jammer wim.....

    maar bedenk.. er is plaats gekomen voor iets anders:-)

    en de tekening die je ervan gemaakt hebt is wondermooi

    BeantwoordenVerwijderen
  6. De tekening is net zo echt als het echte doosje. Dus het doosje is niet weg. Prachtig gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. zo knap...

    ...ik kan die doos bijna ruiken...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dag Wim. Ik begin bij de S ... van schitterend.
    Maar uw tekeningen zijn een Streling voor het oog. Moest je ooit exposeren laat het mij dan weten!? lieve zonnekesgroet

    BeantwoordenVerwijderen
  9. oeps, doosje weg, en ik herinner me dat doosje nog zo goed, dat oranje waterpotje trouwens ook

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dat is nou jammer. Maar het aquarelletje is er zeker niet minder om. Integendeel.
    Je hebt het, ondanks je het niet hebt toch in de vingers!;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Spijtig dat het weg is, maar de herinnering zit goed voel ik!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. En dit op 19 jarige leeftijd tot stand brengen... je was een voorbeeldige leerling kan ik wel zeggen. Zelfs de nerven van het sigarenkistje zijn excact...zo knap. En dan vrouwlief[?] zelf heb ik zo'n manlief[?] die al snel alles rotzooi vindt. Daar gaan je kostbare napjes, vreselijk, [zou er zelf ziek van zijn, hihi] Laten we het onwetendheid noemen, erg jammer natuurlijk maar gelukkig heb je deze fraaie aquarel nog ter herinnering...

    Fijne week Wim,
    lieve groet, Josephine

    BeantwoordenVerwijderen
  13. dingen zijn nooit helemaal echt weg, er blijft altijd iets van de energie achter:))

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Spijtig. Geluk dat je het aquarel nog hebt.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. weer zo mooi die woordjes van jou

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Soms zijn dingen niet meer goed te maken,
    zoals,
    per ongeluk,
    de knuffelbeer van je kind,
    kwijt te geraken...

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Prachtig Wim hoe je het doosje al als lang gebruikt op papier zette.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. konijn uit kalken2 maart 2010 om 16:33

    mooie doos! net echt,knap werk!
    en ja ik moet bekennen dat ik ook wel gauw iets weg gooi,tot ergernis van mijn man toe!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wel leuk om je dat nog zo levendig te herinneren en op te schrijven. Het doet me trouwens denken aan mijn Sint-Lucastijd.

    BeantwoordenVerwijderen