De baard staat je goed......denk dat ik de mijne er toch ook maar niet af scheer (@) Tja, soms kan je ook zeggen; door wie laat ik mij aan de touwtjes trekken? Dan is het weer eens tijd voor bezinning. Groetjes Wim!
hopelijk jijzelf!of soms wel eens de vrouw des huizes?!! Maar tegen woordig zijn er ook wel kids die de touwtjes al zelf in de hand willen nemen,en er dan wel eens serieus aan trekken!
Ik denk dat je ouders er ooit mee begonnen Wim, daarna de meester of de jufrouw op school. Even later je baas en ga zo maar door... Veel touwtjes en ze gaan allemaal een keer stuk, dan 'trekken' ze niet meer. Maar die éne, die van je zelf is, dat zachte vriendelijke draadje...dat een levenlang bij je blijft en de vorm van je hart volgt. Dat draadje is onverwoestbaar en het luistert alleen maar naar jou. Die éne weg...jouw weg -éérst schimmig, maar allengs beter begaanbaar
Haha Wim, als ik het zo bekijk laat jij je leiden, maar wie daadwerkelijk de touwtjes in handen heeft...?...? Ze zijn in ieder geval niet strak getrokken gezien je gelaatsuitdrukking, waarschijnlijk is er een goed evenwicht.
Wederom een fraaie fotobewerking, daar geniet ik echt van.
Einstein misschien? of God? Of beide, terwijl ze aan het discussieren zijn over toeval versus synchroniciteit... En die twee kunnen lang bezig zijn hoor, want 't zijn twee koppigaards... Dus als je hier en daar een vreemd trekse voelt aan je touwtjes....
Die touwtjes, en het zijn er velen, zijn in de handen van wie ze neemt. En hopelijk heb jij er daar een groot deel van in handen. Maar vrienden, kinderen, partner, werk, familie, maatschappij, wetten, .... Allemaal willen ze je ook sturen waar zij je graag hebben, waar zij zeggen dat je moet zijn. Maar jouw plaats is waar jij wil staan. Dus hou maar wat touwtjes zelf in handen Wim. groet,
De 'boodschap' van Pelgrim komt misschien dichtbij omdat je nu eenmaal in een gekozen sociaal weefsel leeft; alles goed zolang je maar niet hoeft te veinzen ...
'Het IK was het, dat ik naar zin en wezen wilde kennen. Het IK was het, waarvan ik mij los wilde maken, wat ik overwinnen wilde. Maar ik kon het niet overwinnen. Loochenen kon ik het, het ontvluchten of mij ervoor verbergen, dat was het enige wat ik vermocht. Waarachtig, niets ter wereld heeft mijn gedachten meer beziggehouden dan dat IK van mij, het wonderbaarlijk feit dat ik leef, dat ik als eenling leef, gescheiden en afgezonderd van alle anderen, dat ik en niemand anders Siddhartha ben! En tegelijkertijd weet ik over niets ter wereld minder dan over mijzelf, over Siddhartha.'
Uit Siddhartha (Hermann Hesse)
Twee vogels, onafscheidelijke metgezellen, strijken neer op dezelfde boom. De een eet van de vruchten, de ander kijkt toe.
De eerste vogel is ons individuele zelf dat zich voedt met het genot en de pijn van deze wereld; De andere is het universele Zelf dat zwijgend getuige is van alles.
Mandaka Upanishad
Een mens is een deel van het geheel, door ons 'heelal' genoemd, een deel dat in tijd en ruimte beperkt is. Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets dat gescheiden is van de rest - een soort optisch bedrog van zijn bewustzijn. Dit bedrog is een soort gevangenis voor ons en beperkt ons tot onze persoonlijke verlangens en tot genegenheid voor enkele personen die het dichtst bij ons staan. Onze taak moet zijn ons uit deze gevangenis te bevrijden door ons gebied van medeleven te vergroten zodat het alle levende schepselen en de hele natuur in haar schoonheid gaat omvatten. Albert Einstein
Mensen reizen om zich te verwonderen over de hoogte van de bergen, over de reusachtige golven van de zee, over de lange lopen van rivieren, over de uitgestrekte ruimte van de oceaan, over de cirkelvormige beweging van de sterren; en ze gaan zichzelf voorbij zonder verwondering.
St. Augustinus
Alles wat we moeten weten, staat geschreven in het grote boek der natuur. Er is slechts moed, een heldere geest en een reine ziel voor nodig om erin te lezen. (Carlos Ruiz Zafon)
‘Ik moet vooruit kijken, kijken naar het beeld van de persoon die ik wens te worden, voortbouwend op wat ik heb geleerd en ervaren, zonder daar echter steeds naar terug te blikken. Ophouden met te zijn wie ik was, mezelf vinden en worden wie ik ben.’ (Paulo Coelho)
Het Leven slaapt in de ruwe aarde, droomt van schoonheid in de bloemen, ontwaakt met kracht in de dieren en heeft in de mens bewustzijn van eindeloze mogelijkheden.
Alle foto's en teksten die op deze weblog gepubliceerd worden, zijn eigendom van 'gouden lepeltje'. Ze mogen enkel gebruikt worden op aanvraag en met bronvermelding.
goei vraag!
BeantwoordenVerwijderenmss ..
jijzelf??
De baard staat je goed......denk dat ik de mijne er toch ook maar niet af scheer (@)
BeantwoordenVerwijderenTja, soms kan je ook zeggen; door wie laat ik mij aan de touwtjes trekken? Dan is het weer eens tijd voor bezinning.
Groetjes Wim!
Ik zou de touwen gewoon laten hangen ;-)
BeantwoordenVerwijderentja dat zou ik ook graag weten
BeantwoordenVerwijderenstuur je me de opl . door??????
liefs
hopelijk jijzelf!of soms wel eens de vrouw des huizes?!!
BeantwoordenVerwijderenMaar tegen woordig zijn er ook wel kids die de touwtjes al zelf in de hand willen nemen,en er dan wel eens serieus aan trekken!
Precies, want de vrije wil wat we in het westen zo hoog hebben zitten, is maar betrekkelijk hoor;))
BeantwoordenVerwijderenEn wie kan de touwen laten vieren?
BeantwoordenVerwijderenPrachtige compositie heb je gemaakt!
Groet Roelien
whhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhaaaahahaahaha
BeantwoordenVerwijderensorry wim,
je schrijft het zo serieus,
en ik schiet in de lach
want....
IKKE volgens sommigen :-)
maar jij weet wel beter,
niemand doet iets tegen zijn zin:-)
je kunt alleen jezelf een tijdje voor de gek houden dat je dat deed:-)
jijzelf natuurlijk,
en niemand anders..
maak er een heerlijke dag van wim,
* een handjevol sneeuw door dat snoetje wrijf*
daar wordt je goed wakker van hé:-)
xxx
Het Universum?
BeantwoordenVerwijderenMaar je mag de touwtjes
altijd laten vieren....
We zouden de touwtjes steeds zelf in handen moeten hebben, maar heel vaak nemen anderen ze onverwacht uit onze handen ...
BeantwoordenVerwijderenGroetjes !
Een heerlijke denk beeld droom gedachte Wim.
BeantwoordenVerwijderenJe bent een trekpop
Je bent een harlekijn
Met ledematen die niet van jezelf zijn
Je zit met hand en voet en kop en kont aan touwtjes
Want zo gaat dat met de populaire vrouwtjes
Ze trekken van alle kanten aan je kleren en je haar
En iedereen weet het beter en ze trekken je uit elkaar
Handjes in de hoogte
Handjes in de zij
Op je boze bolletje, o, wat zijn we blij (...)
© Martine Bijl
*wink, big smile*
Ik denk dat je ouders er ooit mee begonnen Wim, daarna de meester of de jufrouw op school. Even later je baas en ga zo maar door...
BeantwoordenVerwijderenVeel touwtjes en ze gaan allemaal een keer stuk, dan 'trekken' ze niet meer.
Maar die éne, die van je zelf is, dat zachte vriendelijke draadje...dat een levenlang bij je blijft en de vorm van je hart volgt. Dat draadje is onverwoestbaar en het luistert alleen maar naar jou. Die éne weg...jouw weg -éérst schimmig, maar allengs beter begaanbaar
Haha Wim, als ik het zo bekijk laat jij je leiden, maar wie daadwerkelijk de touwtjes in handen heeft...?...? Ze zijn in ieder geval niet strak getrokken gezien je gelaatsuitdrukking, waarschijnlijk is er een goed evenwicht.
BeantwoordenVerwijderenWederom een fraaie fotobewerking, daar geniet ik echt van.
Heb een fijne dag Wim,
Lieve groet, Josephine
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenLeuk!
BeantwoordenVerwijderenHoe zou het zijn om zonder weerstand met de touwtjes mee te bewegen, onder alle omstandigheden.....
Awel, ik ook! ;-)
BeantwoordenVerwijderendag Wim, je hebt zelf alles in handen
BeantwoordenVerwijderenen al trekt er ene harder, terug trekken
jij hebt het langste eind.
Zonnekesgroet!
heerlijke compositie heb je er van gemaakt...
BeantwoordenVerwijderenknap gevonden !
Jij zal ook wel aan de touwtjes trekken maar misschien zal het jij niet alleen zijn... we kunnen denken dat we veel kunnen, maar t'is betrekkelijk.
BeantwoordenVerwijderenEinstein misschien? of God? Of beide, terwijl ze aan het discussieren zijn over toeval versus synchroniciteit... En die twee kunnen lang bezig zijn hoor, want 't zijn twee koppigaards... Dus als je hier en daar een vreemd trekse voelt aan je touwtjes....
BeantwoordenVerwijderenDie touwtjes, en het zijn er velen, zijn in de handen van wie ze neemt.
BeantwoordenVerwijderenEn hopelijk heb jij er daar een groot deel van in handen.
Maar vrienden, kinderen, partner, werk, familie, maatschappij, wetten, ....
Allemaal willen ze je ook sturen waar zij je graag hebben, waar zij zeggen dat je moet zijn.
Maar jouw plaats is waar jij wil staan.
Dus hou maar wat touwtjes zelf in handen Wim.
groet,
De 'boodschap' van Pelgrim komt misschien dichtbij omdat je nu eenmaal in een gekozen sociaal weefsel leeft; alles goed zolang je maar niet hoeft te veinzen ...
BeantwoordenVerwijderenJijzelf mag ik hopen...
BeantwoordenVerwijderen