zaterdag 21 augustus 2010

 REIS ZWITSERLAND - JULI 2010
Wandeldag 7
-
-
Vandaag trekken we naar de Cabane Becs de Bosson, 2985 m boven de zeespiegel.
de langste tocht van deze vakantie, zo bleek achteraf.
We laten de auto achter op het parkeerterrein bij de Barrage de Moiry
en beginnen vol goede moed de lange beklimming.
Tot aan de Pas de Lona loopt er een behoorlijk steil, maar breed en goed begaanbaar pad.
De moeizaam overwonnen hoogtemeters moeten echter ten dele weer ingeleverd worden
tijdens de afdaling naar het Lac de Lona. Na een korte pauze gaat het nu weer bergop,
eerst lichtlopend, maar dan flink steil tussen de rotsen. Even wordt het echt klauteren wanneer we een sneeuwveld willen omzeilen. Zoals veelal, wegen de laatste loodjes het zwaartst en we zijn dan ook opgelucht als we uiteindelijk na 3,5 uur de cabane bereiken.
Het panorama is gewoonweg overweldigend en reikt tot aan de Mont Blanc.
Na een welverdiende rust en picnic vatten we de terugtocht aan.
Na in totaal 7 uren stappen, staan we terug op de parkeerplaats.
Vermoeid en dorstig: het is genoeg geweest.
In de 'chalet' bij de barrage de Moiry trakteren we onszelf nog op een ijsje en een drankje.
-

5 opmerkingen:

  1. Wie is die gekwelde personage op de onderste foto?
    En wie kijken daarboven met enig leedvermaak toe? ;-))
    Je hebt je rust weer verdiend Wim,
    welte dus...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ha! wel het hoofd koel houden!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. whaahhaahahahha dat hoofd in de sneeuw is wel een heel erg fijn plaatje wim,
    wat een barre tocht, je zou haast denken dat het werken is geweest:-)

    maak er maar een fijn vrij weekend van hé..

    BeantwoordenVerwijderen
  4. wat heb je een mooi reisverslag hier bijeen geschreven in woord en beeld...
    en wat blijven de bergen toch heerlijk om in te wandelen... al moet je blijkbaar soms toch wel even het hoofd koel houden, hihi!
    heel mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Pfffff Wim, wat een prestatie leveren jullie. De panorama's zijn natuurlijk schitterend maar je krijgt ze niet kado zeg, daar moeten heel wat inspanningen en krachten aan te pas komen. Wat zal dat uiterst aangenaam gevoeld hebben jou hoofd heerlijk in de koele sneeuw te kunnen drukken...en je zodoende even te
    ontspannen...

    Lieve groet, Josephine

    BeantwoordenVerwijderen