maandag 7 juni 2010

Stap voor stap
-

Aangezien ik nu regelmatig mijn wandelschoenen aantrek, zal hier vanaf nu elke maandag een klein stukje staan over mijn tochten: geen gedetailleerd verslag, maar gewoon over dingen die mij opvallen tijdens het stappen.
-
Voor alle duidelijkheid: Wandelen is in Vlaanderen een populaire sport geworden. In bijna elke stad of gemeente is er een wandelclub. Elke club organiseert per jaar een aantal wandelingen. Voor zo'n wandeling worden op de dag zelf, pijltjes aangebracht om het parcours aan te duiden. Meestal is er keuze tussen 6, 12, 18, 24 of zelfs 30 en 40 km.
Bijna elke dag is er ergens een wandeling geprogrammeerd. Je wandelt individueel en kunt starten tussen 7 en 15 u.
-
_1_
-
Regelmatig maak ik tijdens de voormiddag een lange wandeling, in de stilte van het platteland, in de rust van het bos. Ik volg verlaten veldwegels, paadjes door het groen.
Toch voel ik dat er bedrijvigheid in de lucht hangt. In de verte hoor ik het geronk van een ploegende tractor, het zoeven van auto’s over de weg. Ook in het enige stille dorp dat ik passeer, blijkt er van alles te bewegen: fietsers met boodschaptassen, bestelwagens die goederen leveren, radiomuziek van op een bouwwerf, joelende kinderen op het schoolplein, de postbode op zijn motorfiets…
Ik wandel verder en kijk, stap na stap na stap… de tijd is even afwezig.
En dan, helemaal alleen, ergens tussen de velden, voel ik dat het middag is.
Het is alsof die golvende zee van energieën plots veranderd is in een vijver met een rimpelloos oppervlak. De bezige mensen zijn tot rust gekomen. Iedereen staakt de arbeid, trekt zich terug in keukens en woonkamers, in eetzalen of kantines. De middag ligt als een deken over dit stukje wereld, een deken waaronder alle geluiden wegsterven.
Ik word me er weer bewust van hoe voelbaar het middaguur is.
-

9 opmerkingen:

  1. het middaguur, een magisch uur?

    tja, als magen beginnen te knorren? :-))

    knappe foto, wim!
    maar .. wat lig jij in de berm te doen, als het gras 2 kontjes hoog is? :-))))

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hmmm
    wat een snoepje van een foto wim,
    prachtig, je hoort de bijen zoemen en de zon boven je hoofd,
    even lekker liggen in de berm,
    "geweldige"wandeling gehad:-)
    gaaf wim

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maar ook je eigen maag begint dan te knorren, of niet? Ja, het is een belangrijke sport aan het worden, ook hier. Wandelen voor Einzelgängers, maar ook in kleine of grote groepen en telkens zal het wandelen dan heel anders zijn - het appelleert aan heel bepaalde individuele behoeften.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dag Wim, hier spreekt men de taal van de wandelaar. Niet om de prestaties van ik heb wel ' 50 ' km. als een dolle hond rondgestoven
    maar het één worden met de natuur, de omgeving en de gedachten en dromen de vrije loop laten.
    Dat is wandelen. Ik zal uw avonturen graag lezen.
    zonnekesgroet

    BeantwoordenVerwijderen
  5. konijn uit kalken7 juni 2010 om 11:49

    knappe foto:))
    En ja nu je het zegt ,hier net hetzelfde,rond dit uur buiten op m'n bankje,geen auto die voorbij zoeft,...zalige stilte ,juist de vogeltjes die fluiten en de wind die door de bomen waait!
    Fijne Maandag Wim

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh Wim,
    hoe meer je in natuur bent , hoe meer de natuur je leert.
    Zo was ik gisteren hier de enige die "wist" dat het niet zou gaan regenen.
    Goed op de lucht en de wolken letten, en het "voelen' hoort er helemaal bij.
    Ik voelde en merkte aan de wind dat de regen ons voorbij ging, slechts tientallen druppels waren sterker.
    Toen iemand op buienrader ging kijken, bleek dat de buien verdwenen waren.
    Mijn vader (vroeger) "wist" het ook, keek ook altijd naar de lucht, dan "voel" je meer....
    Leuk dat jij dat nu ook ervaart, hoe meer je erop let, hoe meer je zal ontdekken!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat kan jij vertellen, Wim.
    Ik heb er van genoten, van ieder woord,
    van elke gedachte, van iedere stap.

    Ook de foto vind ik heerlijk,
    ze vertelt zoveel,
    vooral over ons mooie Vlaamse, vlakke land.

    Geniet Wim, met volle teugen,
    het is je van harte gegund,
    ria

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik ga zo graag op wandel, op wandel langs de zee.
    Daar wieken witte meeuwen, naar stranden over zee.

    Ver is het doel, de weg nabij. Open de kim, en maak me vrij.
    Wandelen, ja ja wandelen, ja ja wandelen, ja ja ja wandelen jochei.
    Wandelen, ja ja wandelen, ja ja wandelen, ja ja ja wandelen jochei.

    Ik ga zo graag op wandel, op wandel door de hei.
    Dan wil ik reizen, reizen, de purp'ren kim voorbij.

    Ver is het doel, de weg nabij. Open de kim, en maak me vrij.
    Wandelen, ja ja wandelen, ja ja wandelen, ja ja ja wandelen jochei.
    Wandelen, ja ja wandelen, ja ja wandelen, ja ja ja wandelen jochei.

    Ik ga zo graag op wandel, op wandel over 't land.
    Op alle verre wegen, vind ik mijn vaderland.

    Ver is het doel, de weg nabij. Open de kim, en maak me vrij.
    Wandelen, ja ja wandelen, ja ja wandelen, ja ja ja wandelen jochei.
    Wandelen, ja ja wandelen, ja ja wandelen, ja ja ja wandelen jochei.
    © Armand Preud'homme

    Blij met je nieuwe vondst, want zo kunnen we meegenieten van jouw inspanningen, zonder ons al te moe te maken, hihi.
    Die onderste foto vind ik persoonlijk héél knap, in al zijn eenvoud, Wim!

    BeantwoordenVerwijderen