maandag 14 juni 2010

Stap voor stap
-
_2_
-
Tijdens één van mijn wandelingen was ik heel gefixeerd op een bepaald thema waar ik één of meer foto-logjes wil aan wijden. Als ik in de verte een interessant silhouet tegen de lucht zag opdoemen, werd mijn blik er onweerstaanbaar door aangetrokken. Zelfs in die mate dat ik een beetje blind werd voor de weg die ik ging… en dan mist een mens wel eens de ’richtingaanwijzers’ op zijn pad. Ik had mijn doel bereikt, ik bezat de gewenste foto... maar toen ik, heel voldaan, verdergaan wou gaan, zag ik het pad niet meer. Plots was ik het spoor bijster. Toen ik achterom keek, zag ik in de verte een man zwaaien en wijzen. Gelukkig is er op zo’n moment iemand die je terug attent maakt op het juiste pad. En zo kan een mens ook tijdens het wandelen een levensles leren: zich af en toe eens laten leiden door een onweerstaanbare impuls, dat kan, maar blijf bewust van het grote Levenspad dat gevolgd moet worden, zodat je er uiteindelijk naar terugkunt en niet verloren loopt.
-
-
P.S. Bij het herlezen van dit stukje kreeg ik de indruk dat ik een beetje teveel ‘Paulo Coelho’ gelezen heb...;-)

11 opmerkingen:

  1. nochtans .. zit er een bom spanning, energie, plezier, ontdekking, .. in verlorenlopen, wim! :-))

    welke weg je ook neemt, 't is altijd de goeie, én ..
    je komt altijd 'thuis'! :-))

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, ja...je komt altijd thuis, dat wél!
    Hihihi...
    En je eigen stukjes herlezen? Ben je mal, nooit doen! Maar ik vind het een mooi geheel hoor, welterusten, Wim.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo ook ik,
    ga altijd "van het paadje af"
    en struin maar wat raak.
    Tot opeens: Hoe, waarheen, en nu?
    Zo ben ik vorig jaar verdwaald
    in mijn omgeving, in de bossen.
    Dan zie je de verschillen ineens niet meer
    en zijn alle bomen opeens hetzelfde!
    Maar hetgeen je wilde bereiken
    DAT heb je toch maar mooi gehad!
    Je mag ook best een beetje afwijken soms
    en een beetje "gek" zijn soms
    beetje lief, beetje dom, beetje dwars soms.
    Als je maar...
    zoals jij het schrijft Wim!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja, dat gaat soms zo bij een wandeling. Mooi dat je de vergelijking trekt naar Coelho.
    Fijne dag vandaag!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. nu ja wim
    het caulho gehalte is erg hoog ja, maar het klopt ook wel,
    :-)
    wegwijzers heb je allemaal nodig in het leven,

    behalve degene die zegen niemand nodig te hebben:-) die dolen eenzaam rond:-)

    ik vind het een machtig mooi stuk met inhoud:-)
    waarvoor dank

    BeantwoordenVerwijderen
  6. konijn uit kalken14 juni 2010 om 09:14

    Niet alleen tijdens een wandeling gebeurd dit,eventjes op t'verkeerde pad gaan of de juiste weg niet vinden gebeurt ook in t'dagelijkse leven, zoals je schrijft ons levenspad,mooi gedaan Wim,en ik ben blij dat je terug op t'goede pad bent terechtgekomen ;))

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het is wel heeeeel beschouwend, ja, Coelho. Ik loop meestal hard buiten, in het park, en loop een weg die ik ken, want ik zie overal zijpaden en die slurpen me leeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Het smakelijke eten, tijdens de herinnering bij een enkel fris biertje, Oostenrijk en Portugal en dan het Levenspad van heden Wim, het is een genoegen het te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een vrijheid lag er voor je ... Je zou voor minder even van het pad afdwalen !

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Weer fijn vertelt Wim
    en de foto, dat is er één naar mijn hart.
    De schakeringen in de lucht, heerlijk

    ria

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Inderdaad, weerom een machtig stukje proza met een schitterende levensles Wim. Dankjewel!

    BeantwoordenVerwijderen