wat mooi geschreven, en wat een waarheid gaat hierin schuil, handig wegduiken in een boek om je te verbergen, net als achter een bril, ik hád het moeten weten:-) wijsheid komt altijd achteraf hé wim :-0 mooie wijsheid, dank je wel
Facsinerend om het op deze manier te bekijken, de beleving die voor een ieder weer heel anders zal zijn. Heel knap van de schrijver om zijn gevoel daarbij op deze manier onder woorden te brengen. En eerlijk gezegd herken ik er wel iets in...Ben blij te lezen dat het een "heel tedere rotstreek" is, hoef ik me niet zo schuldig te voelen;~) Ben namelijk gek op deze rotstreekjes... Erg mooi beeld heb je er bij gevonden.
Nog bedankt voor je tip! Fijne dag Wim, Lieve groet, Josephine
Dag Wim, toen ik net even mijn boek terzijde legde dacht ik we gaan nog eens een bezoekje brengen ter gouden lepeltje. Ook al verlies je soms de tijd en de weg uit het oog toch sta je niet schaakmat. Als een koning, eerder fris en jong en nu wat rijper beklim je toch een berg. De levensberg doorspekt met fragmenten heel subtiel doch diepzinnig geschreven. Zo zal ik en de nabije toekomst weer terugkomen en hopelijk lezen we elkaar dan weer. Een zonnekesgroet voor jou .
Lezen is een heel tedere rotstreek... de beste omschrijving wat ik tot nu toe las over lezen Wim. Dankjewel daarvoor, dit mooi stukje proza neem ik met me mee, de dag in! Dag die hopelijk ook voor jou boordevol boeken zitten zal, lekker in het zonnetje in de tuin!
Een tedere rotstreek.. een lafaard? hmm, tja als ik zoals gewoonlijk in mijn lekker warme bed lig en me overgeef aan lezen, dan is het dat toch niet, dan ben ik toch geen lafaard he. In de trein trok ik me weleens zo terug, voelde me veiliger als ik las, waande me onzichtbaar. Nu voel ik me wel redelijk op m'n gemak in het OV en lees gewoon omdat ik wil lezen, en soms wil ik naar buiten kijken. Praten liever niet eigenlijk, oiefst is het ook stil om me heen, maar dat lukt meestal niet.
'Het IK was het, dat ik naar zin en wezen wilde kennen. Het IK was het, waarvan ik mij los wilde maken, wat ik overwinnen wilde. Maar ik kon het niet overwinnen. Loochenen kon ik het, het ontvluchten of mij ervoor verbergen, dat was het enige wat ik vermocht. Waarachtig, niets ter wereld heeft mijn gedachten meer beziggehouden dan dat IK van mij, het wonderbaarlijk feit dat ik leef, dat ik als eenling leef, gescheiden en afgezonderd van alle anderen, dat ik en niemand anders Siddhartha ben! En tegelijkertijd weet ik over niets ter wereld minder dan over mijzelf, over Siddhartha.'
Uit Siddhartha (Hermann Hesse)
Twee vogels, onafscheidelijke metgezellen, strijken neer op dezelfde boom. De een eet van de vruchten, de ander kijkt toe.
De eerste vogel is ons individuele zelf dat zich voedt met het genot en de pijn van deze wereld; De andere is het universele Zelf dat zwijgend getuige is van alles.
Mandaka Upanishad
Een mens is een deel van het geheel, door ons 'heelal' genoemd, een deel dat in tijd en ruimte beperkt is. Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets dat gescheiden is van de rest - een soort optisch bedrog van zijn bewustzijn. Dit bedrog is een soort gevangenis voor ons en beperkt ons tot onze persoonlijke verlangens en tot genegenheid voor enkele personen die het dichtst bij ons staan. Onze taak moet zijn ons uit deze gevangenis te bevrijden door ons gebied van medeleven te vergroten zodat het alle levende schepselen en de hele natuur in haar schoonheid gaat omvatten. Albert Einstein
Mensen reizen om zich te verwonderen over de hoogte van de bergen, over de reusachtige golven van de zee, over de lange lopen van rivieren, over de uitgestrekte ruimte van de oceaan, over de cirkelvormige beweging van de sterren; en ze gaan zichzelf voorbij zonder verwondering.
St. Augustinus
Alles wat we moeten weten, staat geschreven in het grote boek der natuur. Er is slechts moed, een heldere geest en een reine ziel voor nodig om erin te lezen. (Carlos Ruiz Zafon)
‘Ik moet vooruit kijken, kijken naar het beeld van de persoon die ik wens te worden, voortbouwend op wat ik heb geleerd en ervaren, zonder daar echter steeds naar terug te blikken. Ophouden met te zijn wie ik was, mezelf vinden en worden wie ik ben.’ (Paulo Coelho)
Het Leven slaapt in de ruwe aarde, droomt van schoonheid in de bloemen, ontwaakt met kracht in de dieren en heeft in de mens bewustzijn van eindeloze mogelijkheden.
Alle foto's en teksten die op deze weblog gepubliceerd worden, zijn eigendom van 'gouden lepeltje'. Ze mogen enkel gebruikt worden op aanvraag en met bronvermelding.
hihi, een rotstreek waar menigeen van geniet! :-))
BeantwoordenVerwijderenschitterend fragment, wim!
ook van deze, zij het korte, rotstreek heb ik enorm genoten! :-))))
wat mooi geschreven,
BeantwoordenVerwijderenen wat een waarheid gaat hierin schuil, handig wegduiken in een boek om je te verbergen,
net als achter een bril,
ik hád het moeten weten:-)
wijsheid komt altijd achteraf hé wim :-0
mooie wijsheid,
dank je wel
Heel bíjzonder, maar toch ook heel mooi geschreven!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig beeldje!
Een mooie zomerperiode gewenst Wim!
Groet, Ineke
Ronduit mooi!
BeantwoordenVerwijderenFacsinerend om het op deze manier te bekijken, de beleving die voor een ieder weer heel anders zal zijn. Heel knap van de schrijver om zijn gevoel daarbij op deze manier onder woorden te brengen. En eerlijk gezegd herken ik er wel iets in...Ben blij te lezen dat het een "heel tedere rotstreek" is, hoef ik me niet zo schuldig te voelen;~) Ben namelijk gek op deze rotstreekjes...
BeantwoordenVerwijderenErg mooi beeld heb je er bij gevonden.
Nog bedankt voor je tip!
Fijne dag Wim,
Lieve groet, Josephine
maar ik geniet er van, is het dan een rotstreek ....
BeantwoordenVerwijderenLezen is zoveel meer;
BeantwoordenVerwijderenontdekken, mee reizen, medeleven, leren, wegdromen...
vulling voor je geest
Maar een boek
dat is om vast te houden
je achter te verstoppen!
Of je zet het in de kast
vulling voor op de plank....
oei oei zo heb ik het nog nooit gelezen,dan ben ik een grote lafaard want ik lees enorm graag,haha,groetjes.
BeantwoordenVerwijderenDag Wim, toen ik net even mijn boek terzijde legde dacht ik we gaan nog eens een bezoekje brengen ter gouden lepeltje.
BeantwoordenVerwijderenOok al verlies je soms de tijd en de weg uit het oog toch sta je niet schaakmat. Als een koning, eerder fris en jong en nu wat rijper beklim je toch een berg. De levensberg doorspekt met fragmenten heel subtiel doch diepzinnig geschreven. Zo zal ik en de nabije toekomst weer terugkomen en hopelijk lezen we elkaar dan weer. Een zonnekesgroet voor jou .
Lezen is een heel tedere rotstreek... de beste omschrijving wat ik tot nu toe las over lezen Wim. Dankjewel daarvoor, dit mooi stukje proza neem ik met me mee, de dag in!
BeantwoordenVerwijderenDag die hopelijk ook voor jou boordevol boeken zitten zal, lekker in het zonnetje in de tuin!
Een tedere rotstreek.. een lafaard? hmm, tja als ik zoals gewoonlijk in mijn lekker warme bed lig en me overgeef aan lezen, dan is het dat toch niet, dan ben ik toch geen lafaard he.
BeantwoordenVerwijderenIn de trein trok ik me weleens zo terug, voelde me veiliger als ik las, waande me onzichtbaar. Nu voel ik me wel redelijk op m'n gemak in het OV en lees gewoon omdat ik wil lezen, en soms wil ik naar buiten kijken. Praten liever niet eigenlijk, oiefst is het ook stil om me heen, maar dat lukt meestal niet.
Oké, in deze context mag men mij voor 1 keer een lafaard noemen, ik geniet immers van dit soort rotstreken;-) Grts!
BeantwoordenVerwijderenIn dat boek ben je geborgen. De rest bestaat niet meer.
BeantwoordenVerwijderenIn het boek ben je geborgen. De rest bestaat niet meer.
BeantwoordenVerwijderenHet hangt er maar van af wat je leest en hoe dat in in jou doorwerkt...
BeantwoordenVerwijderenHet kan zo enorm verrijkend zijn.