Door woorden weet ik dat ik mens ben... En jouw woorden doen dat beslist óók, knappe Wim, ik dank je er voor. Want zelden heb ik het woord op een dergelijke mooie manier weten te benaderen...
toen ik lettertjes leerde wist ik dat ik kon lezen toen ik kon lezen wist ik dat ik (dan) ook kon schrijven toen ik kon schrijven wist ik dat mijn woorden misschien ergens zullen blijven...
Al geruime tijd zit ik jou woorden te lezen en te voelen... Zo diepzinnig als jij met woorden omgaat vind ik werkelijk fantastisch. Ik voel de hunkering om begrepen te worden. En tegelijkertijd frustratie, eenzaamheid, omdat ik denk dat dat in werkelijkheid bijna onmogelijk is. In mijn belevingswereld lijkt het wel of veel mensen een communictie probleem hebben. Vaak spreken ze volkomen langs elkaar heen, en hebben ze weinig of geen invoelend vermogen. Weinig mensen bereiken en begrijpen elkaar echt. Gelukkig ben ik een positief mens, en voel geluk in mijzelf, maar best verdrietig omdat telkens weer te moeten ervaren.
'Het IK was het, dat ik naar zin en wezen wilde kennen. Het IK was het, waarvan ik mij los wilde maken, wat ik overwinnen wilde. Maar ik kon het niet overwinnen. Loochenen kon ik het, het ontvluchten of mij ervoor verbergen, dat was het enige wat ik vermocht. Waarachtig, niets ter wereld heeft mijn gedachten meer beziggehouden dan dat IK van mij, het wonderbaarlijk feit dat ik leef, dat ik als eenling leef, gescheiden en afgezonderd van alle anderen, dat ik en niemand anders Siddhartha ben! En tegelijkertijd weet ik over niets ter wereld minder dan over mijzelf, over Siddhartha.'
Uit Siddhartha (Hermann Hesse)
Twee vogels, onafscheidelijke metgezellen, strijken neer op dezelfde boom. De een eet van de vruchten, de ander kijkt toe.
De eerste vogel is ons individuele zelf dat zich voedt met het genot en de pijn van deze wereld; De andere is het universele Zelf dat zwijgend getuige is van alles.
Mandaka Upanishad
Een mens is een deel van het geheel, door ons 'heelal' genoemd, een deel dat in tijd en ruimte beperkt is. Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets dat gescheiden is van de rest - een soort optisch bedrog van zijn bewustzijn. Dit bedrog is een soort gevangenis voor ons en beperkt ons tot onze persoonlijke verlangens en tot genegenheid voor enkele personen die het dichtst bij ons staan. Onze taak moet zijn ons uit deze gevangenis te bevrijden door ons gebied van medeleven te vergroten zodat het alle levende schepselen en de hele natuur in haar schoonheid gaat omvatten. Albert Einstein
Mensen reizen om zich te verwonderen over de hoogte van de bergen, over de reusachtige golven van de zee, over de lange lopen van rivieren, over de uitgestrekte ruimte van de oceaan, over de cirkelvormige beweging van de sterren; en ze gaan zichzelf voorbij zonder verwondering.
St. Augustinus
Alles wat we moeten weten, staat geschreven in het grote boek der natuur. Er is slechts moed, een heldere geest en een reine ziel voor nodig om erin te lezen. (Carlos Ruiz Zafon)
‘Ik moet vooruit kijken, kijken naar het beeld van de persoon die ik wens te worden, voortbouwend op wat ik heb geleerd en ervaren, zonder daar echter steeds naar terug te blikken. Ophouden met te zijn wie ik was, mezelf vinden en worden wie ik ben.’ (Paulo Coelho)
Het Leven slaapt in de ruwe aarde, droomt van schoonheid in de bloemen, ontwaakt met kracht in de dieren en heeft in de mens bewustzijn van eindeloze mogelijkheden.
Alle foto's en teksten die op deze weblog gepubliceerd worden, zijn eigendom van 'gouden lepeltje'. Ze mogen enkel gebruikt worden op aanvraag en met bronvermelding.
ja, een woord kan alles zijn!
BeantwoordenVerwijderenmaar het hart ..
wilt meer dan een woord! ;-)))
dit is een mooi gedicht, wim, recht uit jouw hart!
En hoe kunnen woorden toch zo beeldend zijn..
BeantwoordenVerwijderengroet Roelien
goeiemorgen wim,
BeantwoordenVerwijderendat een woord zóveel kan doen en een hart zo weinig kan begrijpen :-)
da's gek hé,
je verwoord het meestelijk...
maar dat ben ik onderhand gewoon...
toch leg ik hier weer mijn complimenten neer wim
maak er een heerlijke dag van hé
soms is één woord meer dan genoeg hé
BeantwoordenVerwijderengelukkig hebben we jou om dit alweer meesterlijk te verwerken!
liefs
Door woorden weet ik dat ik mens ben...
BeantwoordenVerwijderenEn jouw woorden doen dat beslist óók, knappe Wim, ik dank je er voor. Want zelden heb ik het woord op een dergelijke mooie manier weten te benaderen...
Dag Wim ... een korrel ...mooi
BeantwoordenVerwijderenzoals jij je woorden strooit als korrels verwerkt in zinnen. Heel graag gelezen dit. zonnekesgroet
Ja de taal die we bezigen en anderen deelgenoot maken en begrijpen, woorden zijn alles.
BeantwoordenVerwijderenEen woord----maar ogen verraden meer vindt ik persoonlijk.
BeantwoordenVerwijderenWat zouden wij zijn zonder woorden:
BeantwoordenVerwijderenof we ze spreken, schrijven, lezen,
voelen of meedelen in gebarentaal.
Je hebt het meesterlijk "verwoord" Wim.
Lieve groet,
ria39
toen ik lettertjes leerde
BeantwoordenVerwijderenwist ik dat ik kon lezen
toen ik kon lezen
wist ik dat ik (dan) ook kon schrijven
toen ik kon schrijven
wist ik
dat mijn woorden misschien
ergens zullen blijven...
ja woorden creèren.
BeantwoordenVerwijderenNovie
Al geruime tijd zit ik jou woorden te lezen en te voelen... Zo diepzinnig als jij met woorden omgaat vind ik werkelijk fantastisch. Ik voel de hunkering om begrepen te worden. En tegelijkertijd frustratie, eenzaamheid, omdat ik denk dat dat in werkelijkheid bijna onmogelijk is. In mijn belevingswereld lijkt het wel of veel mensen een communictie probleem hebben. Vaak spreken ze volkomen langs elkaar heen, en hebben ze weinig of geen invoelend vermogen. Weinig mensen bereiken en begrijpen elkaar echt. Gelukkig ben ik een positief mens, en voel geluk in mijzelf, maar best verdrietig omdat telkens weer te moeten ervaren.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Josephine
Woorden kunnen zoveel zijn en zeggen en teweeg brengen enz.
BeantwoordenVerwijderenDat beschreef je zéér poëtisch een meer.
Je ligt veel waarheid in je woorden.
Zonder woorden spreken kan ook veel zeggen...