zaterdag 23 januari 2010

Binnenshuis
-

-

19 opmerkingen:

  1. heerlijke ontmoetingen, met dat kind vanbinnen! :-))

    jij hebt het weer erg mooi verpakt in dit gedicht, wim!!

    wat een mooi kinderkopke! 12 kinderen is niet niks? :-))

    gezellig weekend, wim!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooi gedicht maakte je bij deze foto!
    Altijd leuk om te lezen :o)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat fgantastisch wim, als je het kind in jezelf steeds weer mag tegenkomen en ook als je de grote mensenwereld wilt ontvluchten,
    dat moet je een gelukkig man maken:-)
    het spreekt mij erg aan :-)

    mijn dag is alweer goed ik ga zo buiten spelen :-)

    maak er een fijn weekend van hé,

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het is weerom poëzie van de bovenste plank Wim, zoals we dat van jou gewoon zijn... dankjewel voor dit moment vol schoonheid!
    En, even OT: ik kén dat beeldje, dat stond ooit ook bij ons thuis, maar het is geloof ik, jammer genoeg in de plooien van de tijd verdwenen...
    Maak er een superfijn en creatief weekend van!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. dit beeldje is mij ook bekend.
    het is jaren met mij verhuisd tot het in het gruis van de tijd ook verdween.

    maar het kind in mij is gebleven:)))

    BeantwoordenVerwijderen
  6. heel mooi!!!

    ik hoop dat jullie vaak samen mogen zijn...
    zalige momenten!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. een prachtig gedicht,

    en mooi geïllustreerd !

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Je vergeet nooit het kind wat je eens was.
    Dank je wel,
    voor je erg lieve woorden!
    Doet me goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoe prachtig in woorden verpakt!!

    Kostbaar: het kind in je.
    Het is waard gekoesterd te worden.

    Vlindergroetjes
    Aponi

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Een gedicht dat me raakt op een plek waar ik het graag heb: mijn hart.
    En waarom het me zo raak ?
    Ik voel hetzelfde.
    Ben ook zo gelukkig dat ik soms nog als een kind kan zijn en denken, dat ik vele fantasie heb en noem maar op.
    Ik herken me in jouw woorden en beelden,ik kom thuis in jowu gedicht.
    Bedankt!

    Ik hou van je dichtstijl(jouw WIM stijl): oeie concurrentie;))
    Neen hoor zo ben ik helemaal niet.Ik zet dit erbij omdat ik niet graag zou hebben dat je deze zin voor waarheid neemt.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Dit is wel een heel waardevol geschenk,
    koester het...

    ria39

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een heerlijkheid Wim dat jij je kind ego nog bijna dagelijks tegenkomt, het geeft een mens vleugels en inspiratie, en een volkomen gevoel van geluk. Bij veel mensen is het jammer genoeg volledig geblokkerd.
    Laat het je niet ontnemen door onbegrip.
    Het is de spil van jou zijn en geeft evenwicht in het leven, een heel mooi gegeven.

    Het kinderhoofdje is prachtig!

    Lieve groet, Josephine

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ja, het kind in ons, dát moeten we zeker koesteren én levendig houden!!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Veelvuldig contact ongewenst? Maar nee, gij!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat een prachtig gedicht , zo gevoelig ....echt ik meen het......

    BeantwoordenVerwijderen
  16. mijn gedachten4 april 2010 om 14:13

    Mijn vrees voor nu, is het verlies van kind zijn, door de ouderdom van mijn ouders.

    BeantwoordenVerwijderen