dinsdag 31 maart 2009

> Koetjes en kalfjes

Lang Leve Wim!
Deze uitroep kan ik toch niet zomaar negeren!

Nederlander Wim Daniëls wil met zijn boek 'Lang Leve Wim' de uitstervende voornaam weer op de kaart zetten. ‘Wim is een fantastische naam. En het is de enige naam die je zowel gewoon als in spiegelschrift als ondersteboven kan lezen.'

Een stukje geschiedenis

'Wij willen Willem weg, wil Willem wijzer worden, wij willen Willem weer'.
Een rijmpje dat ik nog goed onthouden heb uit mijn collegejaren. Maar waar komt het vandaan?

Wim, een afkorting van Willem, is afkomstig van de Germaanse naam Wilhelm en betekent: ‘De wilskrachtige beschermer’. In Nederland was de naam 'Wim' in de jaren vijftig en zestig ontzettend populair. Vlaanderen volgde pas twintig jaar later. De Vlamingen hadden destijds een gloeiende hekel aan de naam Willem. Tussen 1815 en 1830 maakten de Zuidelijke Nederlanden (dus Vlaanderen) namelijk deel uit van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Koning Willem I slaagde er niet in om de nationaal-godsdienstige tegenstellingen te overwinnen en een overkoepelend bewustzijn te scheppen tussen Belgen en Nederlanders. Een revolutie werd dan ook onvermijdelijk. Eén van de belangrijkste momenten in die revolutie vond plaats op 24 augustus 1830. In de Muntschouwburg in Brussel werd de opera 'De stomme van Portici' opgevoerd (oorspronkelijk een Frantalige opera 'La Muette de Portici'). Dit lokte een opstand van de Franstalige burgerij uit, gevolgd door relletjes. Een ander feit was de 12 W's die op muren werden geschilderd. De 12 letters stonden voor: 'Wij Willen Willem Weg, Wil Willem Wijzer Worden, Wij Willen Willem Weer'.



O ja,... volgens de numerologie (Numerologie is een heidense getallenleer die door de joden meegenomen is uit Babylon) staat Wim voor het getal negen en dat staat op zijn beurt voor ‘Menselijk begrip en volmaaktheid’.
Het getal 9 is er om liefde te leren verspreiden op universeel niveau. De 9-mens is van nature barmhartig en menslievend en hij bewijst zijn diensten meestal volkomen onzelfzuchtig. Hij is spiritueel, romantisch en gevoelig. Hij heeft magnetische aantrekkingskracht, intuïtie en verantwoordelijkheidsgevoel. Hij werkt efficiënt, is coöperatief, creatief en onafhankelijk. Hij kent de diepere betekenis van het woord vrijheid en daarmee de waarde van tucht en beheersing. Vaak is er sprake van artistieke begaafdheid...

De slechte eigenschappen heb ik voor alle zekerheid maar achterwege gelaten.
Bevatten deze woorden enige waarheid?…Hmm, euh, toch liever geen reacties op dit bericht aub...
...

maandag 30 maart 2009

> Arendsoog

Een rubriek vol passie voor kleur.
Over hoe kleur een intens gevoel of een bijzondere sfeer tevoorschijn kan toveren.




Een persoonlijke kleur-beleving van:
Koers in Vlaanderen

Niet van op de Berendries of de Oude Kwaremont,
maar van langs een gewone Vlaamse weg.

Kale kruinen vormen vaalbruine wolken
tegen een regenlucht van grijsblauw
Naakte wilgentakken dooraderen grauwe luchten
boven een vervloeiend panorama van verstilde kleuren
Smaragdgroene velden flankeren asgrijze wegen,
plaatselijk zwart door het neerdruppelend blauwgrijs
Steenrode daken torenen boven omgeploegde aardetinten
omzoomd met hagen van donkergroen
Spiegels van water weerkaatsen het sobere licht
van een dompige lentedag kleurloos
En dan…
Helblauwe flikkeringen verstoren de sombere tinten
sporadisch oplichtend door een veeg zonnig wit
Felle kleuren wriemelen voor de vaalwitte horizon
met een eenzame kerktoren van leigrijs
Honderd glimmende wielen voeren kakelbonte coureurs
naar een nieuwe einder onder het vaalgrijs
Ronkende wagens vormen een veelkleurige sliert
om in de verte te verdwijnen in een nevel van kleuren:
Koers in Vlaanderen.
...

> Boekenwurm

Hoofdstukje met favoriete boekfragmenten.

Graag geef ik jullie een gedicht van Kafavis, het heet Ithaka. Ithaka is het eiland vanwaar af Odysseus vertrekt als hij ten strijde trekt tegen Troje. Het eiland waar zijn vrouw Penelope achterblijft. Dit gedicht gaat over het onderweg zijn. Het 'onderweg zijn' wordt door veel mensen, zowel in de oudheid als heden ten dage, gezien als een inwijdingsweg. De reis naar Ithaka staat volgens mij voor de levensweg. Net als Odysseus op zijn weg kun je tijdens het leven inzichten verwerven en steeds een stapje verder komen. Je volgt de wegwijzers om je pad te vinden. Uiteindelijk bereik je dan je doel. Bereik je Ithaka, het einde van je levensweg. Want daar wilde je tenslotte komen. En als je daar dan aankomt en je bereikt hebt wat je wilde bereiken, dan weet je dat de weg het gaan waard was.










Ithaka

Als je de tocht aanvaardt naar Ithaka, wens dat de weg dan lang mag zijn, vol avonturen, vol ervaringen.

De Cyclopen en de Laistrygonen, de woedende Poseidon behoef je niet te vrezen, hen zul je niet ontmoeten op je weg wanneer je gedachten verheven zijn, en verfijnd de emotie die je hart en lijf beroert.
De Cyclopen en de Laistrygonen, de woedende Poseidon zul je niet treffen wanneer je ze niet in eigen geest meedraagt, als je ziel ze niet voor je ogen plaatst.

Wens dat de weg dan lang mag zijn.

Dat er veel zomermorgens zullen komen waarop je, met grote vreugde en genot zult binnenvaren in onbekende havens, pleisteren in Fenicische handelssteden om daar aantrekkelijke dingen aan te schaffen van parelmoer, koraal, barnsteen en ebbenhout, ook opwindende geurstoffen van alle soorten, opwindende geurstoffen zoveel je krijgen kunt;
dat je talrijke steden in Egypte aan zult doen om veel, heel veel te leren van de wijzen.

Houd Ithaka wel altijd in gedachten. Daar aan te komen is je doel.

Maar overhaast je reis in geen geval. 't Is beter dat die vele jaren duurt, zodat je pas als oude man bij het eiland het anker uitwerpt, rijk aan wat je onderweg verwierf, zonder te hopen dat Ithaka je rijkdom schenken zal.

Ithaka gaf je de mooie reis. Was het er niet, dan was je nooit vertrokken, meer heeft het je niet te bieden.

En vind je het er wat pover, denk dan niet dat Ithaka je bedroog. Want je bent een wijze geworden, hebt intens geleefd, en dat is de betekenis van Ithaka.



K.P. Kavafis
...