gouden lepeltje

Als geroepen.

-

Als je weinig voorbereid en slechts voorzien van een onduidelijk wandelkaartje op stap gaat in de bergen, kan het wel eens gebeuren dat je van het juiste pad afwijkt.
Dat was dan ook wat er gebeurde.

-

-
De twijfel over de juistheid van de ingeslagen weg groeide zienderogen. Dat was te merken aan de té haastige stappen, de omziende hoofden, de vertwijfelde blikken, de vragen zonder antwoord.
-
Toen verscheen er een engel, een gids in de vorm van een aardig meisje.
Zo is dat vaak als je het juiste spoor bijster bent.
Dan komt er eerst of laatst wel iemand om je de weg te wijzen.
Tenminste, als je de weg wil gewezen worden.
-
In ons geval was het deze plus of min 17-jarige Zwitserse.
We mochten met haar meelopen tot het punt van waaruit ons pad verder liep.
Ze woonde afgelegen, tegen de berghelling.
Zij was op weg naar het dal. Wij wilden naar de top.
Zij zou de volgende week vertrekken voor een zon en zee vakantie in Corsica.
Wij waren op wandeltocht in haar Alpengebergte.
Dankbaar namen we afscheid.
-
Vijf uren later zagen we haar terug in het dal.
Ze had inkopen gedaan, de reis weet je wel.
Ze vroeg of we 'het' gevonden hadden.
'Ja' zei ik en hoopte dat zij het ook zou vinden... in Corsica.
-