zaterdag 13 juni 2009

Niets, dan dank


Hier zit ik dan weer. Een leeg tekstvak kijkt me vragend aan. Letters liggen te wachten om ingetikt te worden. Woorden blijven gevangen in grijze cellen. Wat nu?

Ik zal het niet hebben over de vrouw die de RAMPVLUCHT uit Brazilië op het nippertje miste, maar tijdens de autorit van de luchthaven naar huis, toch verongelukte. Over het 'verborgen pad' heb ik het al gehad.
Over VERKIEZINGEN, regeringsvormingen, compromissen, beloftes wil ik ook niet schrijven. Daar worden al zoveel woorden aan vuil gemaakt. En de waarde van woorden kwam hier ook reeds ter sprake.
Over LOTTO-WINNAARS die in kranten aan ons voorgesteld werden en, nu blijkt, helemaal geen winnaars zijn, daar zwijg ik ook liever over. Over illusies gesproken...
De voetbalcompetitie is afgelopen, daarover is alles gezegd wat er te zeggen viel. Evenmin wil ik iets kwijt over MEGA transfersommen voor een voetballende medemens genaamd RONALDO, die vereerd wordt als superman.
Alsof hij rechtstreeks uit een griezelfilm is gestapt, zit PHIL SPECTOR - ooit superman in de muziekbusiness en uitvinder van 'the wall of sound' - nu veilig achter een andere 'wall'. Daar kan ik ook niets meer mee.
Misschien kan ik vermelden dat volgens wetenschappers HOUSTON groot gevaar loopt. Een gigantische koepel over de stad moet de op drie na grootste stad van Amerika van de ondergang redden. Oorzaak zijn de orkanen, hitte en andere natuurrampen als gevolg van de opwarming van de aarde. Maar ook dat thema is reeds aan bod gekomen. Te veel van dat maakt mensen bang. Straks wil niemand mij hier nog bezoeken, dus ook maar liever niet.
Ik wil jullie graag vertellen over mijn katten, maar zij spinnen zelf hun verhaal al op hun eigen blog. Dat heeft dus ook geen zin.

Aha, dit lege vak is toch redelijk vol geraakt.
Al is het dan niets-zeggend.
Om dit stukje vol-ledig te maken, wil ik dit nog even kwijt:

Aan de mensen die even de tijd nemen (genomen hebben - zullen nemen) om te reageren op mijn moeizaam geproduceerde woorden, zeg ik nu welgemeend

DANK!

Na 10 blogweken heb ik kunnen ervaren hoe deugddoend een toffe reactie kan zijn... en dat ik het zelf - shame on me - te weinig doe (te weinig gedaan heb - méér zal doen). Jullie horen dus nog van mij.

-

3 opmerkingen:

  1. mo, kijk nu,
    ik dacht dat zaterdag je blog-vrije dag was

    al bloggen kan je toffe mensen tegenkomen
    wie weet zien we elkaar op iemand anders z'n blog

    prettig weekend

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dag wim,
    bloggen kan een wereld van verschil zijn voor een mens, en het is erg leuk om nieuwe mensen te ontmoeten,
    laat je hoofd maar kalmpjes de woorden brengen dat komt wel goed,
    ja wim, ik beleef de dingen súper intens:-)
    de plek waar je over water kunt lopen is, het vinne in zoutleeuw,
    machtig mooi om te zien en een enorme rust daar,
    echt super, ik wens je veel plezier als je gaat
    groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bloggen kan deugt doen
    en het kan je voldoening geven,
    zolang het maar geen verplichtig wordt!
    Zolang je er maar niet in verward!
    Doe het zoals jij het wil.
    Dan pas geeft het een ander een voldoening!
    Gr.
    p-TER

    BeantwoordenVerwijderen