Wat is dat, niet bang meer zijn voor jezelf? Niet dat ik om een antwoord vraag hoor, maar meer als overdenking. Ieder voor zich. Want vaak zijn dit soort uitspraken diepzinniger dan we denken.
In eerste instantie denk ik inpulsief, dan keert iedereen terug naar het paradijs. Ieder mens durft en kan toch wel [?] [en zeker zonder toeschouwers] zichzelf in de weerspiegeling van de waterput herkennen. Maar zo simpel is dit niet bedoeld natuurlijk, en is het ook niet. Velen weten nauwelijks wie ze zijn, dus laat staan dat ze zichzelf kunnen herkennen. Er zit in deze uitspraak een grote boodschap, we moeten hard blijven werken om ons zelf te leren kennen, om ons zelf te kunnen zijn, om zodoende de weerspiegeling te herkennen.....
Ohhhhh wat heerlijk dit, doe mij maar meer van dit soort overdenkertjes...dat werkt bij mij, lang na dit schrijven nog een hele tijd door...
Gezellig dat je er weer bent Wim, Lieve groet, Josephine
een mooie weer... en zo heel erg waar, enfin, of je dan echt in dat paradijs komt, weet ik niet natuurlijk, maar zoveel mensen zijn helaas zo bang van zichzelf en van hun angsten... angst voor de angst zeg maar... jammer, want zo loop je het paradijs op aarde ook al grotendeels mis lijkt me, ...
Fantastisch! Niet alleen dat je er terug bent lieve Wim, maar bovendien met zo'n machtig-prachtige comeback! En wat een mooie reactie plaatste je bij mij, dankjewel! Je hebt er je werk van gemaakt hé?
'Het IK was het, dat ik naar zin en wezen wilde kennen. Het IK was het, waarvan ik mij los wilde maken, wat ik overwinnen wilde. Maar ik kon het niet overwinnen. Loochenen kon ik het, het ontvluchten of mij ervoor verbergen, dat was het enige wat ik vermocht. Waarachtig, niets ter wereld heeft mijn gedachten meer beziggehouden dan dat IK van mij, het wonderbaarlijk feit dat ik leef, dat ik als eenling leef, gescheiden en afgezonderd van alle anderen, dat ik en niemand anders Siddhartha ben! En tegelijkertijd weet ik over niets ter wereld minder dan over mijzelf, over Siddhartha.'
Uit Siddhartha (Hermann Hesse)
Twee vogels, onafscheidelijke metgezellen, strijken neer op dezelfde boom. De een eet van de vruchten, de ander kijkt toe.
De eerste vogel is ons individuele zelf dat zich voedt met het genot en de pijn van deze wereld; De andere is het universele Zelf dat zwijgend getuige is van alles.
Mandaka Upanishad
Een mens is een deel van het geheel, door ons 'heelal' genoemd, een deel dat in tijd en ruimte beperkt is. Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets dat gescheiden is van de rest - een soort optisch bedrog van zijn bewustzijn. Dit bedrog is een soort gevangenis voor ons en beperkt ons tot onze persoonlijke verlangens en tot genegenheid voor enkele personen die het dichtst bij ons staan. Onze taak moet zijn ons uit deze gevangenis te bevrijden door ons gebied van medeleven te vergroten zodat het alle levende schepselen en de hele natuur in haar schoonheid gaat omvatten. Albert Einstein
Mensen reizen om zich te verwonderen over de hoogte van de bergen, over de reusachtige golven van de zee, over de lange lopen van rivieren, over de uitgestrekte ruimte van de oceaan, over de cirkelvormige beweging van de sterren; en ze gaan zichzelf voorbij zonder verwondering.
St. Augustinus
Alles wat we moeten weten, staat geschreven in het grote boek der natuur. Er is slechts moed, een heldere geest en een reine ziel voor nodig om erin te lezen. (Carlos Ruiz Zafon)
‘Ik moet vooruit kijken, kijken naar het beeld van de persoon die ik wens te worden, voortbouwend op wat ik heb geleerd en ervaren, zonder daar echter steeds naar terug te blikken. Ophouden met te zijn wie ik was, mezelf vinden en worden wie ik ben.’ (Paulo Coelho)
Het Leven slaapt in de ruwe aarde, droomt van schoonheid in de bloemen, ontwaakt met kracht in de dieren en heeft in de mens bewustzijn van eindeloze mogelijkheden.
Alle foto's en teksten die op deze weblog gepubliceerd worden, zijn eigendom van 'gouden lepeltje'. Ze mogen enkel gebruikt worden op aanvraag en met bronvermelding.
Oké Wim, hoe laat treffen we elkaar daar?
BeantwoordenVerwijderenGlaasje wijn durf ik daar wel weer aan hoor...
Proost en welterusten :-)) (-_-)
heeee, jij bent terug uit je paradijsje?? :-))
BeantwoordenVerwijderenda's een mooie binnenkomer, wim!
Zo is het
BeantwoordenVerwijderenhelemaal
mee eens,
het begint
overigens wel
met DURVEN kijken
je bent er weer :o) en direct met een mooie tekst en foto
BeantwoordenVerwijderenPrachtige nieuwe reeks zie ik! Mooi...
BeantwoordenVerwijderenwhaaaaaaaa
BeantwoordenVerwijderendan zien wij elkaar daar weer :-)
welkom terug wim
dit is een feeenbeeld...zo betoverend mooi
BeantwoordenVerwijderenmag ik hem ooit een keer gebruiken????
ik zal wachten tot deze blog gezakt is in de tijd;-)))
uiteraard zal ik er dan bronvermelding bij zetten
je begrijpt vast wel waarom dit beeld me zo aanspreekt;-)))
als het niet mag, dan begrijp ik dat uiteraard
assyma
Wat is dat, niet bang meer zijn voor jezelf? Niet dat ik om een antwoord vraag hoor, maar meer als overdenking. Ieder voor zich. Want vaak zijn dit soort uitspraken diepzinniger dan we denken.
BeantwoordenVerwijdereneuh tot dan,ik zal een witte Lelie vasthouden in m'n rechterhand,kwestie dat we elkaar daar niet rakelings voorbij lopen :))
BeantwoordenVerwijderenmooi!
BeantwoordenVerwijderenik kijk uit naar het vervolg van deze serie!
Dit is het begin van een veelbelovende reeks !
BeantwoordenVerwijderenJezelf herkennen in een weerspiegeling ... ik heb weer voer om even dieper na te denken.
Groetjes !
In eerste instantie denk ik inpulsief, dan keert iedereen terug naar het paradijs. Ieder mens durft en kan toch wel [?] [en zeker zonder toeschouwers] zichzelf in de weerspiegeling van de waterput herkennen. Maar zo simpel is dit niet bedoeld natuurlijk, en is het ook niet. Velen weten nauwelijks wie ze zijn, dus laat staan dat ze zichzelf kunnen herkennen. Er zit in deze uitspraak een grote boodschap, we moeten hard blijven werken om ons zelf te leren kennen, om ons zelf te kunnen zijn, om zodoende de weerspiegeling te herkennen.....
BeantwoordenVerwijderenOhhhhh wat heerlijk dit, doe mij maar meer van dit soort overdenkertjes...dat werkt bij mij, lang na dit schrijven nog een hele tijd door...
Gezellig dat je er weer bent Wim,
Lieve groet, Josephine
een mooie weer...
BeantwoordenVerwijderenen zo heel erg waar, enfin, of je dan echt in dat paradijs komt, weet ik niet natuurlijk, maar zoveel mensen zijn helaas zo bang van zichzelf en van hun angsten... angst voor de angst zeg maar... jammer, want zo loop je het paradijs op aarde ook al grotendeels mis lijkt me, ...
vind ik heel mooi
BeantwoordenVerwijderenDank voor je lieve reactie! Ik ben efkens niet veel online, maar vergeet je niet!! xD
BeantwoordenVerwijderenjezelf herkennen is confronterend
BeantwoordenVerwijderensommigen vluchten
anderen doen alsof ze zien wie/wat ze graag willen zien
Helemaal waar en voor dat kijken naar jezelf is veel moed voor nodig.
BeantwoordenVerwijderenGedachten die bij me opkomen:
BeantwoordenVerwijderenZelfkennis begint bij de bron (waterput)... Het paradijs is te vinden in het hier en nu...
De eerste uit je nieuwe reeks is een mooi uitgangspunt voor een avondje filosoferen.
Slaapwel!
Fantastisch! Niet alleen dat je er terug bent lieve Wim, maar bovendien met zo'n machtig-prachtige comeback!
BeantwoordenVerwijderenEn wat een mooie reactie plaatste je bij mij, dankjewel! Je hebt er je werk van gemaakt hé?
krachtig en mooi, graag gelezen : diepgaand ook
BeantwoordenVerwijderen