wat fgantastisch wim, als je het kind in jezelf steeds weer mag tegenkomen en ook als je de grote mensenwereld wilt ontvluchten, dat moet je een gelukkig man maken:-) het spreekt mij erg aan :-)
mijn dag is alweer goed ik ga zo buiten spelen :-)
Het is weerom poëzie van de bovenste plank Wim, zoals we dat van jou gewoon zijn... dankjewel voor dit moment vol schoonheid! En, even OT: ik kén dat beeldje, dat stond ooit ook bij ons thuis, maar het is geloof ik, jammer genoeg in de plooien van de tijd verdwenen... Maak er een superfijn en creatief weekend van!
Een gedicht dat me raakt op een plek waar ik het graag heb: mijn hart. En waarom het me zo raak ? Ik voel hetzelfde. Ben ook zo gelukkig dat ik soms nog als een kind kan zijn en denken, dat ik vele fantasie heb en noem maar op. Ik herken me in jouw woorden en beelden,ik kom thuis in jowu gedicht. Bedankt!
Ik hou van je dichtstijl(jouw WIM stijl): oeie concurrentie;)) Neen hoor zo ben ik helemaal niet.Ik zet dit erbij omdat ik niet graag zou hebben dat je deze zin voor waarheid neemt.
Wat een heerlijkheid Wim dat jij je kind ego nog bijna dagelijks tegenkomt, het geeft een mens vleugels en inspiratie, en een volkomen gevoel van geluk. Bij veel mensen is het jammer genoeg volledig geblokkerd. Laat het je niet ontnemen door onbegrip. Het is de spil van jou zijn en geeft evenwicht in het leven, een heel mooi gegeven.
'Het IK was het, dat ik naar zin en wezen wilde kennen. Het IK was het, waarvan ik mij los wilde maken, wat ik overwinnen wilde. Maar ik kon het niet overwinnen. Loochenen kon ik het, het ontvluchten of mij ervoor verbergen, dat was het enige wat ik vermocht. Waarachtig, niets ter wereld heeft mijn gedachten meer beziggehouden dan dat IK van mij, het wonderbaarlijk feit dat ik leef, dat ik als eenling leef, gescheiden en afgezonderd van alle anderen, dat ik en niemand anders Siddhartha ben! En tegelijkertijd weet ik over niets ter wereld minder dan over mijzelf, over Siddhartha.'
Uit Siddhartha (Hermann Hesse)
Twee vogels, onafscheidelijke metgezellen, strijken neer op dezelfde boom. De een eet van de vruchten, de ander kijkt toe.
De eerste vogel is ons individuele zelf dat zich voedt met het genot en de pijn van deze wereld; De andere is het universele Zelf dat zwijgend getuige is van alles.
Mandaka Upanishad
Een mens is een deel van het geheel, door ons 'heelal' genoemd, een deel dat in tijd en ruimte beperkt is. Hij ervaart zichzelf, zijn gedachten en gevoelens als iets dat gescheiden is van de rest - een soort optisch bedrog van zijn bewustzijn. Dit bedrog is een soort gevangenis voor ons en beperkt ons tot onze persoonlijke verlangens en tot genegenheid voor enkele personen die het dichtst bij ons staan. Onze taak moet zijn ons uit deze gevangenis te bevrijden door ons gebied van medeleven te vergroten zodat het alle levende schepselen en de hele natuur in haar schoonheid gaat omvatten. Albert Einstein
Mensen reizen om zich te verwonderen over de hoogte van de bergen, over de reusachtige golven van de zee, over de lange lopen van rivieren, over de uitgestrekte ruimte van de oceaan, over de cirkelvormige beweging van de sterren; en ze gaan zichzelf voorbij zonder verwondering.
St. Augustinus
Alles wat we moeten weten, staat geschreven in het grote boek der natuur. Er is slechts moed, een heldere geest en een reine ziel voor nodig om erin te lezen. (Carlos Ruiz Zafon)
‘Ik moet vooruit kijken, kijken naar het beeld van de persoon die ik wens te worden, voortbouwend op wat ik heb geleerd en ervaren, zonder daar echter steeds naar terug te blikken. Ophouden met te zijn wie ik was, mezelf vinden en worden wie ik ben.’ (Paulo Coelho)
Het Leven slaapt in de ruwe aarde, droomt van schoonheid in de bloemen, ontwaakt met kracht in de dieren en heeft in de mens bewustzijn van eindeloze mogelijkheden.
Alle foto's en teksten die op deze weblog gepubliceerd worden, zijn eigendom van 'gouden lepeltje'. Ze mogen enkel gebruikt worden op aanvraag en met bronvermelding.
heerlijke ontmoetingen, met dat kind vanbinnen! :-))
BeantwoordenVerwijderenjij hebt het weer erg mooi verpakt in dit gedicht, wim!!
wat een mooi kinderkopke! 12 kinderen is niet niks? :-))
gezellig weekend, wim!
Wat een mooi gedicht maakte je bij deze foto!
BeantwoordenVerwijderenAltijd leuk om te lezen :o)
wat fgantastisch wim, als je het kind in jezelf steeds weer mag tegenkomen en ook als je de grote mensenwereld wilt ontvluchten,
BeantwoordenVerwijderendat moet je een gelukkig man maken:-)
het spreekt mij erg aan :-)
mijn dag is alweer goed ik ga zo buiten spelen :-)
maak er een fijn weekend van hé,
Het is weerom poëzie van de bovenste plank Wim, zoals we dat van jou gewoon zijn... dankjewel voor dit moment vol schoonheid!
BeantwoordenVerwijderenEn, even OT: ik kén dat beeldje, dat stond ooit ook bij ons thuis, maar het is geloof ik, jammer genoeg in de plooien van de tijd verdwenen...
Maak er een superfijn en creatief weekend van!
dit beeldje is mij ook bekend.
BeantwoordenVerwijderenhet is jaren met mij verhuisd tot het in het gruis van de tijd ook verdween.
maar het kind in mij is gebleven:)))
heel mooi!!!
BeantwoordenVerwijderenik hoop dat jullie vaak samen mogen zijn...
zalige momenten!
SUBLIEM geschreven Wim
BeantwoordenVerwijdereneen fijne zondag :o)
BeantwoordenVerwijdereneen prachtig gedicht,
BeantwoordenVerwijderenen mooi geïllustreerd !
Je vergeet nooit het kind wat je eens was.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel,
voor je erg lieve woorden!
Doet me goed!
Hoe prachtig in woorden verpakt!!
BeantwoordenVerwijderenKostbaar: het kind in je.
Het is waard gekoesterd te worden.
Vlindergroetjes
Aponi
Hééééél mooi!!!!
BeantwoordenVerwijderenEen gedicht dat me raakt op een plek waar ik het graag heb: mijn hart.
BeantwoordenVerwijderenEn waarom het me zo raak ?
Ik voel hetzelfde.
Ben ook zo gelukkig dat ik soms nog als een kind kan zijn en denken, dat ik vele fantasie heb en noem maar op.
Ik herken me in jouw woorden en beelden,ik kom thuis in jowu gedicht.
Bedankt!
Ik hou van je dichtstijl(jouw WIM stijl): oeie concurrentie;))
Neen hoor zo ben ik helemaal niet.Ik zet dit erbij omdat ik niet graag zou hebben dat je deze zin voor waarheid neemt.
Dit is wel een heel waardevol geschenk,
BeantwoordenVerwijderenkoester het...
ria39
Wat een heerlijkheid Wim dat jij je kind ego nog bijna dagelijks tegenkomt, het geeft een mens vleugels en inspiratie, en een volkomen gevoel van geluk. Bij veel mensen is het jammer genoeg volledig geblokkerd.
BeantwoordenVerwijderenLaat het je niet ontnemen door onbegrip.
Het is de spil van jou zijn en geeft evenwicht in het leven, een heel mooi gegeven.
Het kinderhoofdje is prachtig!
Lieve groet, Josephine
Ja, het kind in ons, dát moeten we zeker koesteren én levendig houden!!
BeantwoordenVerwijderenVeelvuldig contact ongewenst? Maar nee, gij!
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig gedicht , zo gevoelig ....echt ik meen het......
BeantwoordenVerwijderenMijn vrees voor nu, is het verlies van kind zijn, door de ouderdom van mijn ouders.
BeantwoordenVerwijderen