zaterdag 31 oktober 2009

Even griezelen op halloween...
-
-
-

montage van drie van mijn Mickey pins
-

vrijdag 30 oktober 2009

V-tijd
-

-
Ivm reacties: de woordverificatie heb ik voorlopig uitgeschakeld.
Kunnen jullie me laten weten of het reageren nu vlotter verloopt?

woensdag 28 oktober 2009

Elektrische vrienden
-
Laatst hoorde ik op de radio een jaren ’80 hitje van
Gary Numan en zijn Tubeway Army,
uit de tijd van de New Wave en elektro-pop.
Ik heb hier trouwens een verzamel ceedeetje van hem liggen.
-
In dat nummer stelt Gary een heel vreemde vraag:
‘Are friends electric?’ ofte ‘Zijn vrienden elektrisch?’
Bij het horen van deze kwellende vraag, die ik nooit goed begrepen heb,
kwamen mijn hersencellen met een verrassend antwoord voor de dag:
‘Ja, mijn vrienden zijn elektrisch!’
-
Had Numan al een vermoeden van de huidige wereld van
Facebookers, Twitters en webloggers?
Want ja, uiteindelijk maakt de hedendaagse mens heel wat vrienden
via een elektrisch apparaat, wat een pc uiteindelijk is.
-
Na het opzoeken van de songtekst ontdekte ik wel
dat hij het eigenlijk meer had over het aan en uit gaan van vriendschap
zoals een elektrische lamp aan en uit gaat.
Niettemin noem ik jullie vandaag heel graag
mijn elektrische vrienden
en hoop ik dat jullie lampjes nog een tijdje mogen blijven branden.
-


Met enkele fragmenten uit de songtekst
heb ik dit kleine gedichtje gemaakt:
-
Het licht gaat nu uit
En ik vraag me af wat ik hier doe, alleen in deze donkere kamer
In gedachten hoor ik iemand op de deur kloppen
En voor een ogenblik zie ik je in mijn verbeelding
-
Nee, ik ben alleen
Nu kan ik mijmeren over kleine zaken,
over al die onbelangrijke onderwerpen
en over dingen die ik gewoon niet begrijp.
-
Het is een vraag die ik liever niet stel,
maar zijn vrienden elektrisch?
Jouw lamp doofde uit
en nu heb ik niemand om van te houden.

-
Mocht je het nummer niet kennen, surf dan eens naar hier
-

maandag 26 oktober 2009

Herfst
-

-

zondag 25 oktober 2009

De zondagse foto
-

-

vrijdag 23 oktober 2009

V-tijd
G!... Grrrr! Geen gemakkelijke, godverdorie !
-

-

woensdag 21 oktober 2009

Dag-dromer-dag
-
Vroeger had ik ze ook al.
Nu heb ik ze nog vaker:
dagen dat ik er niet hélemaal ben.
-
Men noemde mij vaak
een verstrooide professor, een dromer.
Sinds mijn 'keerpunt' valt het concentreren
op de dagelijkse realiteit me nog zwaarder.
Dan zit ik met mijn hoofd in de wolken.
Lichamelijk ben ik er wel,
maar mijn geest is er niet helemaal bij.
Zo is het moeilijk functioneren in de gewone wereld.
Ik ben verstrooid, niet aandachtig,
sta niet met beide voeten op de grond.
-
Niettegenstaande ik veel hou van
onze wonderbaarlijke aarde, van het Leven zelf,
is het misschien ook een beetje wegvluchten,
een vlucht uit deze - voor mij - té harde, materiële
en vaak on-menselijke maatschappij.


-

maandag 19 oktober 2009

Op de brug
-

-

zondag 18 oktober 2009

Zondag, fotodag
-
Vanaf vandaag probeer ik het logloze weekend
wat op te fleuren met een zondagse foto.
Hier is de eerste.
-

-

vrijdag 16 oktober 2009

V-tijd
-
Fase F: flauwekul formuleren!
-


woensdag 14 oktober 2009

On-volledig
-
Buxus snoeitijd.
Ik bemerkte dat de zijde die tegen de schutting staat
(de kant die weinig licht en regen krijgt),
weinig bladeren draagt en verdort.
Ik bedacht dat dit bij ons, mensen, ook zo is.
De natuurwetten gelden voor alle levende wezens.
-
Elk mens beschikt in wezen over heel wat mogelijkheden.
-
Sommige gedragingen en vaardigheden hebben zich
in een bepaalde situatie ten volle kunnen ontplooien.
Ze stonden in de schijnwerpers, kregen aandacht
en werden zo nog verder ontwikkeld.
Andere elementen bleven in de schaduw staan,
ze kregen geen aandacht en kwamen niet tot bloei.
-

-
Als die bepaalde omstandigheden plots veranderen
dan komt een ander deel in het licht te staan,
dan krijgt die andere, verscholen zijde meer energie.
Ze wordt opgemerkt, beter bekeken
en stilaan begint ze te groeien.
Niet of weinig ontwikkelde talenten komen tot ontplooiing.
-
Net zoals die andere gepotte buxus
die rondomrond mooi groen is
omdat ik hem regelmatig eens een kwart draai,
zouden wij ook al onze talenten
de kans moeten geven te groeien
door ze regelmatig eens in het licht te zetten.
-
Onze maatschappij is zo gericht op specialisatie,
ons leven is zo boordevol taken en de tijd is zo kort,
dat we slechts een stukje van onze mogelijkheden
kunnen of mogen ontplooien en benutten.
Velen voelen zich daardoor geremd, gefrustreerd,
on-volledig.
-

maandag 12 oktober 2009

Bladeren
door mijn Zwitsers alpenbloemenboek
-

vrijdag 9 oktober 2009

V-tijd
-
In mijn extravagant experiment: een kattenalfabet,
ben ik bij de E gekomen.
-

dinsdag 6 oktober 2009

Speciaal voor jullie,
trouwe lezers van mijn gedachtenkronkels,
een mini-verhaaltje.
Niet zomaar een verhaaltje, nee,
het is er eentje met jullie in de hoofdrol!
-
-
Niet zo ver van de supersnelle Internetweg ligt een lieflijk en gezellig zijstraatje. Zonder drukte. Je kunt er even stilstaan bij de dingen. Genieten van de nog authentieke sfeer, verrukt blijven kijken naar een stukje onverwacht natuurschoon of een babbeltje slaan met een bewoner die zijn laatste berichten post. Gelukzalige momenten, gestolen van een te drukke dag.
Op het einde van het weggetje ligt een stuk weide waar tijdens de warme zomermaanden enkele koetjes komen grazen, maar het is grotendeels veroverd door klaproosjes die het groen proberen rood te kleuren. Voor zij die het willen zien, lijken het wel hartjes. Langs de berm liggen enkele gemoedelijk ogende honden te genieten van de stilte, die het vallen van de avond aankondigt.
Aan de overkant ligt een klein huisje, geschilderd in vrolijke kleuren. In het vroege voorjaar heeft een merkwaardig dametje er een winkeltje geopend. Op het bescheiden uithangbord staat in witte letters geschreven: ‘Fotorantje’. Het is een geliefd adresje voor enkele vaste klanten, maar ook de toevallige voorbijganger stapt er graag eens binnen. Er staan voor-namelijk foto’s van dieren en planten, het gevolg van de grote liefde van de winkelierster voor deze aardse scheppingen. Anderzijds baadt alles er in een nostalgische sfeer wat nog versterkt wordt door muzikale klanken van weleer die zacht de ruimte vullen.
MamaPippa, die even verderop in het straatje woont, komt binnen. Schel geklingel verraadt haar aanwezigheid. Haar hand op de verroeste deurknop duwt de deur terug dicht. Haar passie voor fotografie drijft haar vaak naar binnen. Antje komt haar begroeten.
Mamapippa neemt een boek van de oude eikenhouten plank alsof het om een eeuwenoud manuscript gaat. ‘Heavenly Pictures’ staat er in stijlvolle klassieke letters op de zwarte blinkende kaft. Ze bladert voorzichtig door de gladde pagina’s. De eerste foto’s met landschappen en natuur stammen uit de eerste periode van de amateur-fotografe, haar tweede periode bestaat uit meer experimentele foto’s. ‘Dit lijkt me wel wat’ zegt ze met bewonderende blik in haar ogen.
‘Ja, soms lukt het me wel iets unieks in huis te halen’ antwoordt Antje vol trots. ‘Gisteren kwam er hier een curieuzeneuze rondsnuffelen tussen al mijn oude spulletjes. Toen ze mijn antieke mosterdpot in de gaten kreeg was ze in de zevende hemel. Ze reist de ganse streek af op zoek naar bijzondere plaatsjes om te fotograferen. Ooit wint ze daarmee nog eens één of andere wedstrijd, zeker weten!’.
Terwijl ze dit zegt, ziet ze voor haar etalage een man van zijn fiets stappen en luttele seconden later de deur opengooien met een krachtige zwaai. ‘Heb je ’t gezien?’ vraagt hij. Er ligt een hoorbaar koortsachtige toon in zijn vraag. ‘Wat dan’ vragen beide dames verbouwereerd. De man, nog nahijgend van het duidelijk té snelle fietsen, probeert te spreken maar de woorden komen niet. De dames verbijten hun nieuwsgierigheid en begeleiden de geschokte man naar de rozentuin achter het huis. Temidden van deze kleurige geurige pracht komt hij stilaan weer tot rust. ‘Ik zag het vallen, het landde net voor mijn fiets: een gouden lepeltje, zomaar uit de hemel’ rolt er uiteindelijk over zijn nog trillende lippen. ‘Zouden ze daar dan toch rijstpap eten?’
-
(Lezers die hier niet vermeld werden, komen misschien nog aan de beurt in een eventueel vervolg)

maandag 5 oktober 2009

De stroom
-

vrijdag 2 oktober 2009

V-tijd
-
De dag der D's, D-day dus...
-